Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ A 9 2 ♥ 10 6 5 ♦ A K 8 2 ♣ K J 4
♠ J 7 4 ♥ A K J 7 ♦ Q 4 ♣ Q 9 7 6		♠ K Q 10 8 ♥ Q 9 4 3 2 ♦ J 6 ♣ A 2
	♠ 6 5 3 ♥ 8 ♦ 10 9 7 5 3 ♣ 10 8 5 3

¹wskazanie kolorów starszych, oczywiście E może też  – ba, powinien – zabrać głos w inny konwencyjny sposób (na przykład zgłaszając kontrę dwukolorową, której jednym z wariantów jest dwukolorówka na starszych, na ogół w składzie 5⁺–4⁺)

²fit znakomity, ale też układ zrównoważony i sporo niskich, zapewne bezwartościowych honorów w kolorach krótkich

Dopiero gdyby S na pozycji gasnącej zdecydował się powalczyć 2BA (młodsze, z aktualną bezmiltonową ręką wątpliwe, ale przed partią…), W powiedziałby 3♥. Inaczej NS zagraliby 3♦, na które wpadliby tylko bez jednej, za 50. Tymczasem grając w dziewięcioatutowe kiery, WE oddadzą jedynie ♠A, ♦A K oraz trefla, sami skompletują więc bezproblemowo dziewięć wziątek i dościgną teoretycznego minimaksa rozdania. To właśnie – 140 dla WE – powinien też być najczęstszy zapis w protokole tego rozdania.

Minimaks teoretyczny: 3♥(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 8 (NS);

♥ – 9 (WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).