Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ A Q 6 2 ♥ Q 10 3 ♦ 10 9 6 ♣ A 6 4
♠ 10 4 ♥ K J 6 5 4 ♦ A 5 2 ♣ K 3 2		♠ K 9 8 7 3 ♥ A 9 ♦ Q 3 ♣ Q 9 8 7
	♠ J 5 ♥ 8 7 2 ♦ K J 8 7 4 ♣ J 10 5

¹dziś jest to już otwarcie w zasadzie prawidłowe

²PRO

³brak trzech pików, minimum rebidu

⁴10–11 PC na pięciu pikach

albo:

¹taki będzie jednak wybór graczy konserwatywnych

Tak czy owak, licytacja nie powinna wyjść tu poza szczebel 2♠. Obie częściówki – tak 2♥(W), jak i 2♠(E) – powinny być realizowane. Przeciwko pierwszej z nich N zawistuje ♦9, na którą rozgrywający wstawi ze stołu ♦D, a zagranego przez e-S-a ♦K przepuści. Nawet jeśli obrońca ten wyjdzie w drugiej lewie w atu, W zabije ♥10 ♥A, po czym zgra ♦A i przebije na stole karo. W ten sposób ograniczy swe przegrywające do kara, atutu, pika oraz dwóch trefli. Nieco trudniej będzie rozgrywającemu, gdy w drugiej lewie S po prostu powtórzy karem, wówczas po zabiciu jej ♦A powinien on  w pierwszej kolejności wyjść pikiem – do króla,  by otworzyć sobie linię komunikacyjną tym kolorem. A dopiero w toku dalszej gry przebić w dziadku karo.

Przeciwko kontraktowi 2♠(E) S zaatakuje najprawdopodobniej ♣W, przez co mocno ułatwi przeciwnikowi zadanie. A gdy po wzięciu pierwszej lewy ♣D w ręce ten ostatni wyjdzie stamtąd dla niepoznaki ♣7, zaś S nie położy na nią ♣10, będzie już nawet można zrobić nadróbkę. Powiedzmy bowiem, iż N zabije ♣7 asem i wyjdzie w karo. Rozgrywający wstawi z ręki ♦D, gdy jednak S położy na nią ♦K, zabije ♦A, zagra ♥A, ♥K, przebije w ręce trzecią rundę tego koloru, wróci na stół ♣K i na dobrego kiera zrzuci z ręki karo (także gdy N przebije go blotką atu). Powiedzmy, że to gracz S przebije tę lewę ♠5 i odejdzie karem (czy nawet ♠W). E przebije w ręce, po czym wyjdzie stamtąd dobrym treflem z zamiarem przebicia go w dziadku ♠10. Nawet jeśli S jako pierwszy dokona przebitki ♠W, to rozgrywający pozbędzie się ze stołu ostatniego kara i niezależnie od poczynań obrony będzie w stanie ograniczyć swe przegrywające do jeszcze tylko jednej (poza ♠W) lewy atutowej. W końcówce…

… zagrane przez e-S-a karo zostanie bowiem przebite w dziadku ♠10 i N dostanie jeszcze tylko wziątkę na asa atu…

W protokole rozdania powinniśmy się przeto spodziewać wpisów 110 i – rzadko – 140 na WE, ale też i wpadkowych 100 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny:  2BA(NS) z kontrą, 7 lew;  100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 8(W!);

♠ – 8 (E!);

BA – 7 (NS).