Rozdanie 29; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ KQJ7 ♥ K86 ♦ A7 ♣ Q843
♠ A96542 ♥ T5 ♦ J6 ♣ KT9		♠ T3 ♥ AQJ932 ♦ 92 ♣ AJ2
	♠ 8 ♥ 74 ♦ KQT8543 ♣ 765

¹ jednokolorowa ręka na kierach

² lebensohlowskie

³ automatyczne

⁴ słaba ręka na karach

albo:

¹ jak otwarcie multi

² do koloru partnera

³ kiery

⁴ słaba ręka na karach

Po otwarciu e-N-a silnym 1BA graczE wskaże rękę jednokolorową na kierach czy to naturalnym wejściem 2♥, czy to konwencyjnymi 2♦ typu multi. Na wielu stołach dojdzie wówczas do kontraktu 3♥ – z ręki E lub W. Rozgrywający łatwo skompletuje 10 wziątek, wyimpasuje bowiem króla atu oraz ♣D (w ręce silnego gracza N), odda więc tylko pika oraz dwa kara. Tak, na linii WE wychodzi bezproblemowo popartyjna końcówka w kiery, mają oni jednak tylko 20 PC, a że ponadto N otworzy silnym 1BA, dograna ta nie będzie prawie wcale osiągana. Inna sprawa, że otwarcie ułatwi też lokalizację ♣D, wyłapanie której będzie nieodzownym warunkiem wzięcia 10 lew w kiery.

Strona WE postąpi jednak dużo celniej, pozwalając przeciwnikom rozgrywać zapowiedziane przez nich 3♦. Wprawdzie gry tej nie da się raczej skontrować, ale elementarnie przyzwoita obrona doprowadzi do wpadki bez dwóch, za 200. W wyjdzie na pewno przeciwko 3♦(S) ♥10 i broniący zagrają trzy razy w ten kolor.S przebije figurą, i czym prędzej wyjdzie z ręki ♠8. W wskoczy jednak wówczas ♠A (E dołoży ♠3) i zgra ♣10, co umożliwi broniącym szybkie odebranie trzech wziątek w tym kolorze. Zatem sześć lew dla obrony, bez dwóch, 200 dla WE i wysoka nota turniejowa dla pary tej strony.

W protokole rozdania spotkamy więc przede wszystkim wspomniane dwa wpisy: 170 i 200 dla WE. Jak już zauważyłem, łatwe do wygrania końcówki kierowe będą osiągane co najwyżej sporadycznie.

Minimaks teoretyczny: 4♥(WE), 10 lew; 620 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 10 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 6 (WE).