Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ K Q 6 5 4 ♥ J ♦ 10 3 ♣ K 9 6 3 2
♠ A 9 7 ♥ K Q 8 6 5 ♦ K 7 6 ♣ A 4		♠ 8 3 ♥ 9 4 2 ♦ A J 5 ♣ Q J 10 7 5
	♠ J 10 2 ♥ A 10 7 3 ♦ Q 9 8 4 2 ♣ 8

¹wilkosz

²fity w obu kolorach starszych, blokujące

³ tu W ma solidniejsze powody, by skontrować (niż w sekwencji drugiej, po dużo bardziej popularnym otwarciu multi; patrz niżej), także S jest bowiem słaby, zalicytował blokująco, ponadto jego 3♥ można po prostu skontrować (na zasadzie tzw. kontry amerykańskiej: albo mam kiery, albo kontrę wywoławczą do kierów, co ujawni się po rebidzie otwierającego; można by też alternatywnie po 3♥ spasować, z nadzieją, że w następnym okrążeniu skontruje się wywoławczo korektę e-N-a na 3♠, to jednak wskaże inny typ kontry (ogólnowywoławczy, podczas gdy bezpośrednia kontra na 3♥ to same kiery; są też inne rozwiązania konwencyjne czy quasi-konwencyjne

Czy jednak poprawi to sytuację duetu WE? Może, ale wyłącznie zawodnikom doskonale zgranym, dobrze przygotowanym:

¹wilkosz

²fity w obu kolorach starszych, blokujące

³kontra amerykańska

⁴kontra = mam coś w karcie bez zdecydowanego fitu kierowego, 4♣ = naturalne, przyzwoity kolor, 4♥ = skoro partner ma mieć same kiery…

Tylko kontra partnera byłaby dla partnera rozwiązaniem satysfakcjonującym, na ogół jednak w rozdaniu tak kłopot, jak i zapis przeszłyby na stronę WE. Dodatkowym – i bardzo mocnym! – argumentem za pasem jest fakt, iż S skacząc na 3♥, przyrzekł też dobry fit kierowy (na ogół, choć niekoniecznie czterokartowy). Najlepiej przeto zadowolić się małym, ale pewnym zapisem i pozwolić kontrpartnerom spokojnie zagrać 3♠.

¹dwukolorówka piki i młodszy

²fit trzykartowy oraz boczny singleton, ponadto parę miltonów, w tym as, podniesienie do szczebla 3♠, szczególnie przed partią, jest przeto w pełni uzasadnione

³cóż, zgłoszenie 4♥, czy nawet 3BA, a pewnie i kontry (z tak nieregularnym układem) byłoby krokiem szalenie niebezpiecznym i najczęściej sprawiłoby, że w rozdaniu zapis przeszedłby ze strony WE na NS (oczywiście nie można wykluczyć, iż interwencja zakończy się dla strony WE powodzeniem, statystycznie lepiej jednak zadowolić się małym, ale pewnym i na 3♠ spasować

I tak, na 4♥ W(E) musiałby już leżeć bez jednej, wprawdzie sytuacji w atutach można się było spodziewać. Z drugiej strony – gdy honory w kolorach młodszych (a tym samym te kolory) byłyby zamienione, bez trudu wzięłoby się 10, a może i 11 lew.  Moje powyższe uwagi krytyczne nie dotyczyły więc samej jakości kontraktu 4♥(WE), co analizowały trudną pozycję licytacyjną, w jakiej znalazł się zawodnik W po 3♠ czy 3♥ e-S-a. Konkluzja jest następująca: blokujące działania strony przeciwnej, zwłaszcza wyższe – często stawiają nam niełatwe i nietypowe problemy. I na ogół lepiej jest podejść do nich perspektywicznie, nie dążyć do uzyskania superoptymalnego rezultatu. Po pierwsze bowiem, często będą wówczas miały miejsce rozkłady dla strony blokowanej niekorzystne, po drugie, nie zawsze uda się jej znaleźć najlepszy kolor do gry. A tak, co w domku, to w domku…

Minimaks teoretyczny: 3♥(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 9 (WE);

♠ – 7 (NS);

BA – 7 (WE).