Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ J 9 ♥ 9 8 4 3 ♦ K 10 9 8 4 ♣ A 10
♠ A K Q ♥ A J 7 6 2 ♦ Q ♣ K 9 3 2		♠ 6 5 3 2 ♥ K Q 10 ♦ J 7 ♣ Q 8 7 6
	♠ 10 8 7 4 ♥ 5 ♦ A 6 5 3 2 ♣ J 5 4

Nasz System:

¹ręka nieco za słaba na konwencyjne drury, figury w kolorach  młodszych marniutkie, a i fit tylko trzykartowy…

Wspólny Język:

¹od biedy i tu można by rozpocząć od 1♣, ♦D jest bowiem singlowa, więc na pewno niepełnowartościowa

²blokujące

Standardowa końcówka w kiery, rozgrywana przez W, która powinna zostać zapowiedziana w zasadzie na każdym stole lutowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2017. Najgroźniejszy dla rozgrywającego będzie wist karowy, po ślepej licytacji – szczególnie 1♥–2♥–4♥ – nie zawsze jednak takowy padnie. W przebije drugie karo i ściągnie ♥K D (choć są też argumenty na rzecz jednokrotnego tylko zaatutowania, patrz niżej), następnie jednak będzie musiał przerwać ten proces i wziąć się za trefle; inaczej przeciwnicy rozwaliliby  go na karowym skrócie. Najlepiej byłoby wyłapać przy tym krótkiego asa, co pozwoliłoby W wziąć trzy lewy w tym kolorze, a w sumie skompletować 11 wziątek. Są silne wskazania, jak rozwiązać ten problem – przecież N ujawnił cztery atuty, a S tylko jeden, krótsze trefla leżą przeto raczej na północy. Nie znaczy to, że jest wśród nich as, taka konfiguracja stanowi jednak dużo większą szansę rozgrywającego na zdobycie nadróbki. W piątej lewie powinien on przeto przejść do ręki ♠A, zagrać stamtąd trefla do damy, a następnie puścić trefla wkoło. Ewentualna przebitka karowa zostanie wówczas dokonana na stole i W nie odda już żadnej lewy.

Jakie jest zagrożenie dla tej rozgrywki? Otóż przy ♣A 10 x albo ♣A W x  nie zrobi się oczywiście nadróbki, ponadto, powiedzmy, że całe rozdanie wygląda tak:

Grajmy według polecanej linii: przebicie drugiego kara w ręce, ♥K D, trefl do króla, trefl do waleta. S odejdzie teraz pikiem, którego rozgrywający zabije ♠K w ręce. I ponowi treflem, tyle że N zrzuci swego ostatniego pika, a jego partner weźmie tę lewę ♣A i pośle pika do przebitki. Bez jednej!

Przy takim rozkładzie kart zwycięskie byłoby czy to ściągnięcie tylko ♥A, tyle że następnie należałoby zagrać ze stołu ♣D (!), czy to rozpoczęcie trefli w trzeciej lewie – blotką do damy, bez żadnego uprzedniego atutowania. A kiedy S pobiłby ją ♣A i wyszedł w pika, rozgrywający wziąłby w ręce, zgrał ♥K D i powtórzył z dziadka treflem, tyle że koniecznie do ♣9 w ręce. Gdyby bowiem zagrał ten kolor z góry – ♣K i blotką – spotkałby go opisany już wypadek przebitkowy. W trzeciej rundzie trefli N usunąłby swego ostatniego pika, S zabił ♣W i podał partnerowi przebitkę pikową na bez jednej.

Minimaks teoretyczny: 5♥(WE), 11 lew; 450 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ –  9 (WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 11 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (NS).