Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ A K Q J ♥ A Q J 2 ♦ 9 7 6 ♣ 7 6
♠ 6 5 4 2 ♥ 10 ♦ 10 8 4 ♣ K J 9 8 3		♠ 10 ♥ K 9 8 7 6 ♦ Q J 2 ♣ A Q 4 2
	♠ 9 8 7 3 ♥ 5 4 3 ♦ A K 5 3 ♣ 10 5

¹piękne 17 PC złożone z wysokich figur w kolorach starszych, są zatem pewne przesłanki, aby rozpocząć od 1♣

²w założeniach niekorzystnych konwencyjne wejście 2♥ (5♥–4⁺♣/♦) byłoby krokiem zbyt niebezpiecznym, także ze względu na słabość koloru kierowego

³7 PC  w składzie zrównoważonym to prawie zawsze był pas na 1BA

To byłoby najlepsze rozwiązanie dla strony NS; 1BA wychodzi jej zawsze, zaś po naturalnym ataku E blotką kierową rozgrywający będzie już miał nadróbkę: cztery piki, dwa kiery i karo.

Każde inne działanie e-S-a albo otwarcie 1♣ jego partnera już tylko pogorszą położenie tej strony. Możliwe są inne opcje, oto kilka z nich:

Nasz System:

¹dwie starsze czwórki, maksimum otwarcia

²transfer na piki

Wspólny Język:

¹cztery kiery, niewykluczone cztery piki

²cztery piki, inwit

Nasz System:

Wspólny Język:

¹  odwrotka, jeśli jeszcze w tej sekwencji jest grana

Dojdzie do kontraktów 3♠ i 4♠, na które w zależności od ręki, z której będą grane, oraz czy S zrobi w pierwszej lewie impas kierowy (po ataku w ten kolor) trzeba będzie leżeć od bez jednej do bez trzech. W protokole rozdania spotkamy przeto przede wszystkim wpisy w wysokości 120 dla NS oraz wpadkowe – 50, 100 i 150 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 3♦(NS) z kontrą, 8 lew albo 3♠(NS) z kontrą, 8 lew; 100dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8(NS);

BA – 7 (NS).