Rozdanie 6.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ A K 10 ♥ K 3 2 ♦ 10 6 2 ♣ Q 8 7 4
♠ Q 4 3 ♥ Q 10 9 6 5 ♦ 5 4 ♣ J 9 5		♠ J 7 6 2 ♥ A J 8 7 ♦ K 8 7 ♣ K 3
	♠ 9 8 5 ♥ 4 ♦ A Q J 9 3 ♣ A 10 6 2

Tutaj podejrzewam, że wiele par zagra 3BA na linii NS pomimo tylko 23 PC na linii. E otworzy 1♣, S wejdzie 1♦, W spasuje (są tacy, którzy ze starszą piątką już z siłą 5-6 PC nie będą pasować w tej sytuacji, ale z dwoma damami to byłaby przesada), N ma modelową, minimalną kartę, kartę na 2BA – inwit do 3BA. Po pasie E, S powinien inwit przyjąć, licząc, że jego ręka to 5 lew karowych (w razie potrzeby, król karo raczej jest w impasie) i as. Powinien więc dołożyć 3BA.

Ciekawa jest pozycja licytacyjna po takim 2BA. Czy 3♣ oznacza słabą kartę i chęć gry tylko 3 w młodszy, czy jest próbą znalezienia lepszej końcówki? Moim zdaniem, 3♣ powinno wskazywać wolę hamowania – „gramy 3♣ lub 3♦”, a akceptacja inwitu z wyrażeniem wątpliwości, czy grać w bez atu lub w kolor to byłaby tutaj odzywka 3 w starszy, wskazująca krótkość i 6+♦ lub 5+♦ i 4+♣.

Tutaj z tylko 11 PC nie może być bilansu na 5 w młodszy, więc trzeba zaryzykować 3BA – w końcu partner, licytując 2BA powinien oba starsze kolory trzymać.

Na 3BA E wyjdzie w piki i gdy u W ukaże się dama, rozgrywający wiedząc, że E musi mieć i asa kier i króla trefl, no i oczywiście waleta pik, po ściągnięciu pięciu kar nie będzie miał problemu z wzięciem dziewiątej lewy.

Na pewno na wielu stołach licytacja wygaśnie na częściówce karowej bądź treflowej. Na trefle, trafiając drugiego króla atu, można wziąć nawet 11 lew.