Rozdanie 19.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ K 10 8 5 2 ♥ K 9 4 ♦ A 8 6 2 ♣ K
♠ J 6 3 ♥ A J 10 2 ♦ J 9 ♣ 10 9 8 5		♠ Q ♥ 8 7 6 3 ♦ K Q 5 4 3 ♣ 7 6 3
	♠ A 9 7 4 ♥ Q 5 ♦ 10 7 ♣ A Q J 4 2

W tym rozdaniu gracze S będą otwierać 1♣ w Strefie, a 2♣ we Wspólnym Języku. Po otwarciu 1♣ W spasuje a N odpowie 1♠. Po pasie E karta S jest graniczna, co prawda układ 5-4, ale tylko 13 PC. Z tego względu na pewno wielu ukontentuje się podniesieniem do 2♠, po czym N zalicytuje końcówkę..

Na pewno wielu uzna, że karta S kwalifikuje się na 3♠ – argumentem może być dobra piątka trefli. Po podniesieniu do 3♠ N dostrzeże szlemika – zapyta się o krótkość odzywką 3BA, po której S powinien powiedzieć 4♣ – układ 4225, dobra piątka trefli. N może już pytać o wartości i po odpowiedzi dwoma licytować szlemika, licząc, że przy 9 atutach problem w tym kolorze da się jakoś rozwiązać:

3BA – pytanie;
4♣ – układ 5422, dobre trefle; inne odpowiedzi: 4♦/♥ – krótkość, 4♠ – 5422, słabe trefle.

Rozgrywając szlemika po ataku ♦K trzeba trafić atuty.

Po otwarciu 2♣ Precision N zapyta o układ odzywką 2♦, S pokaże cztery piki… Co dalej? 3♠ byłoby inwitem do końcówki, a 2BA u większości jest pytaniem, po którym padnie 3BA. Teraz 4♦ powinno być cue bidem przy pikach (4♦ byłoby szlemikowym uzgodnieniem trefli), po których S zalicytuje 4♠ i N pewnie zrezygnuje ze szlemika, wiedząc, że kontrakt jest z ręki partnera.