Rozdanie 20.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ K 7 ♥ A Q 6 5 ♦ 9 7 4 ♣ A 8 7 6
♠ Q 10 9 5 2 ♥ 2 ♦ A K Q 6 5 3 ♣ 9		♠ A 4 3 ♥ J ♦ 10 8 ♣ K J 10 5 4 3 2
	♠ J 8 6 ♥ K 10 9 8 7 4 3 ♦ J 2 ♣ Q

Tutaj gracze W będą otwierać w większość 1♠ – z ręką za słabą na rewers na pewno z układem 5 starsza – 6 młodsza lepiej zacząć od koloru starszego, nawet przy dysproporcji w jakości longerów takiej, jak tutaj. Po otwarciu 1♦ tę kartę pewnie trzeba by traktować w „polskim stylu” jako 6♦-4♠, co, swoja drogą, nie jest dalekie od prawdy. Po 1♠ N da kontrę. Z ręką E trudno wskazać naukową kontynuację i myślę, że większość zalicytuje 4♠. S powie 5♥, W zapewne 5♠. N skontruje i to zakończy licytację.  

N ściągnie na wiście asa kier i o ile nie zagra w drugiej lewie w podwójny renons, to będzie bez jednej. Po tej licytacji rozgrywający nie powinien mieć problemu z właściwym rozegraniem pików.

Po otwarciu 1♦ wydaje się, że WE mogą zatrzymywać się w częściówce karowej, np. po licytacji:

2♣ – z intencją wskazania 10-11 na 6+♣; u tych, u których po otwarciu 1♦ inwit na treflach to 2♠, pewnie E będą wybierać tę odzywkę; wtedy W zalicytuje 3♦ – minimum, kolor 6+ bez fitu trefl i E spasuje;
pas – po partii ani to 2♥, ani 3♥…

Na kara na trafieniu trefla można wziąć 11 lew – można nie oddać lewy pikowej.