Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

	♠ 102 ♥ A754 ♦ 8765 ♣ AQ9
♠ J ♥ KQ932 ♦ AKQ9 ♣ 872		♠ 98763 ♥ 106 ♦ J1042 ♣ K5
	♠ AKQ54 ♥ J8 ♦ 3 ♣ J10643

¹ kontra negatywna

albo:

¹ dosyć słabe kiery, a układ zbliżony do trójkolorowego, można więc z powodzeniem zamiast 2♥ zgłosić kontrę (a na pewno jest to zapowiedź bezpieczniejsza)

² siłowa, 10⁺ PC

³ naturalne, minimalne lub nawet lekko podlimitowe otwarcie – z kartą, z którą S nie mógłby ukarmić ewentualnej propozycyjnej kontry partnera na któryś z kolorów czerwonych

Najprawdopodobniej nieco silniejsza w tym rozdaniu strona NS (21 PC:19 PC) wygra też w nim licytację, a najczęściej ostatecznym kontraktem staną się 2♠(S). Przeciwko tej grze W zaatakuje ♦A i będzie kontynuował tym kolorem. Zwycięska rozgrywka nie będzie trudna. Powiedzmy, że w drugiej lewie S zrzuci z ręki i tak przegrywającego kiera, a przebije dopiero trzecie karo. Następnie rozgrywający zaimpasuje trefle damą, którą E zabije ♣K i zagra czwarty raz w kara. Gracz S przebije w ręce ♠5 i ściągnie ♠A. Od W spadnie wówczas singlowy walet, rozgrywający zagra więc następnie kiera do asa, przebije w ręce kiera, wróci do dziadka ♣A i przebije w ręce jeszcze jednego kiera. Ósmą lewę strony NS weźmie pozostała na stole dziesiątka atu. Będzie tu można mówić o dosyć specyficznym przypadku rozgrywki na odwróconą rękę: S zrobi bowiem cztery przebitki w ręce – od dłuższego fragmentu atutów. Weźmie też jeszcze dwie lewy pikowe – jeszcze jedną w ręce i jedną na stole – a ponadto kiera oraz trefla.

Dużo łatwiej grałoby się zawodnikowi S w trefle – na ośmiu atutach. Skrót karowy nie byłby wówczas tak groźny, więc rozgrywający wziąłby cztery lewy treflowe w ręce, ♥A oraz albo cztery piki (asa, dziesiątkę, króla i damę), albo tylko trzy piki (gdy W przebiłby drugą rundę tego koloru), ale za to pikową przebitkę na stole (broniący W dokonałby bowiem swojej przebitki od trzech atutów).

Najwyższy kontrakt może jednak zrealizować w tym rozdaniu strona WE, nie ma bowiem skutecznej obrony przeciwko jej 3♦. Karty tak leżą, iż – grając w kara – można wziąć sześć lew atutowych (na przykład zrobić dwie przebitki kierowe w ręce E), a ponadto dwa kiery (figurę i wyrobioną ♥9, po uprzednim częściowym zaatutowaniu) oraz ♣K. Dokładny przebieg gry w dużym stopniu zależy od posunięć strony przeciwnej, rozgrywający zawsze jednak może odnieść sukces. Kontrakty 3♦(WE) będą jednak osiągane rzadko, podstawowym wpisem w protokół tego rozdania okaże się zatem 110 punktów dla strony NS.

Minimaks teoretyczny: 3♦(WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 9 (WE);

♥ – 8 (WE);

♠ – 8 (NS);

BA – 6 (NS).