Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ J62 ♥ AQ ♦ 743 ♣ A8754
♠ Q9 ♥ KJ987 ♦ KQ965 ♣ K		♠ AKT853 ♥ 432 ♦ T2 ♣ Q2
	♠ 74 ♥ T65 ♦ AJ8 ♣ JT963

¹ przy tak dobrych pikach trudno będzie się zdecydować na odpowiedź 2♥, jeśli jednak E rozpocznie od 1♠, następnie będzie musiał podnieść kiery z przeskokiem (ma bowiem pełny fit w tym kolorze)

² punkty w kolorach czarnych mogą wcale nie zagrać, zatem realna wartość ręki W to coś około 10–11 PC

albo:

¹ przy tak dobrych pikach trudno będzie się zdecydować na odpowiedź 2♥, jeśli jednak E rozpocznie od 1♠, następnie będzie musiał podnieść kiery z przeskokiem (ma bowiem pełny fit w tym kolorze)

² inwit przez kara

³ inwit E musi przyjąć, po drodze informuje partnera, że może w piki będzie się grało lepiej niż w kiery

⁴ otwierający wybiera jednak grę w kiery

albo:

¹ karta graniczna, w zasadzie jednak za słaba na odpowiedź 1♠, a dopiero w drugim okrążeniu inwitujące uzgodnienie kierów

² naturalne, 5⁺♥–4⁺♦

³ pełny fit kierowy, inwit

⁴ teraz ♠D już na pewno gra, ponadto układ 5–5, otwierający zatem zaproszenie partnera przyjmuje

Jak jednak widać, treflowe punkty strony WE rzeczywiście nie są nic warte, a że ponadto trzeba oddać dwie lewy atutowe, końcówka kierowa jest tu z góry bez jednej. Zresztą nie jest też grą prawidłową, są bowiem do oddania dwa młodsze asy, a konfiguracja kierów daje bardzo małą szansę na oddanie w nich tylko jednej wziątki. Jedyna droga do zatrzymania się w częściówce to racjonalna odpowiedź 2♥ zawodnika E i rebidowy pas otwierającego. Także tę drugą zapowiedź trudno byłoby potępić, wprawdzie W ma układ 5–5, ale też aż pięć miltonów w kolorach krótkich, a te na ogół będą bardzo mało warte albo wręcz nic niewarte.

Istotnie, 4♥(WE) zostaną położone bez jednej, nawet wtedy gdy N nie zdejmie na pierwszym wiście ♣A oraz rozgrywający odda tylko dwie wziątki kierowe. W protokole rozdania dominować będą zatem wpadkowe wpisy w wysokości 100 dla NS, znajdzie się w nim też jednak całkiem sporo – mam nadzieję – zapisów w wysokości 140 dla WE. Brawo dla tych ostatnich za dobrą ocenę karty, przede wszystkim ręki W. Zawiera ona wprawdzie ofensywny układ 5–5, ale też – jak już wspomniałem – aż dwie spore figury w kolorach krótkich. Eksperci znaleźliby też inne cechy nakazujące obniżkę jej formalnej wartości miltonowej, na przykład brak asa. Starodawne zasady bilansowania nakazywałyby m.in., aby za brak asa zmniejszać wartość ręki o jeden punkt, natomiast dla ręki zawierającej wszystkie cztery asy dodawano 1 (albo nawet 1,5) punkt bilansowy.

Minimaks teoretyczny: 3♥(WE), 9 lew albo 3♠(W!), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 9 (W!);

♥ – 9 (WE);

♠ – 9 (W!);

BA – 7 (WE).