Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ AK64 ♥ T6542 ♦ K3 ♣ 73
♠ 98 ♥ J9873 ♦ A85 ♣ 842		♠ QJ75 ♥ A ♦ QT2 ♣ AKJT6
	♠ T32 ♥ KQ ♦ J9764 ♣ Q95

¹ można dać kontrę wskazującą kolory starsze

² kiery za słabe na rebid 2♥

³ 5⁺♣–4♠, we Wspólnym Języku przyrzekają też 15⁺ PC

⁴ pięć kierów, słaby kolor, zapowiedź na wypadek, gdyby otwierający był silniejszy lub/i miał układ 4–3–1–5 (choć na dobrą sprawę – z takim składem i nadwyżką – mógłby zamiast 2♣ zalicytować 2♥, w ten sposób wskazałby właśnie taką kartę)

⁵ fit treflowy

⁶ partner wskazał 5–7 PC w składzie zrównoważonym, zatem o porządnej dogranej nie ma mowy

Z powyższym rozważań wynika, że w zasadzie W powinien spasować na 2♣ partnera; dalsza licytacja jest już zatem trochę sztuką dla sztuki. Tak czy owak, ostatecznym w tym rozdaniu kontraktem stanie się rozgrywana przez E częściówka treflowa – na szczeblu dwóch albo trzech. Przeciwko tej grze S wyjdzie najprawdopodobniej ♥K, wtedy rozgrywający będzie w stanie wziąć dziesięć lew. Wystarczy, że po wzięciu pierwszej lewy ♥A i ściągnie ♣A K i wyjdzie z ręki ♠D. A potem przebije kierową kontynuację e-N-a i będzie kontynuował ♠D. Wreszcie przebije na stole małego pika i zagra stamtąd ♥9 – z zamiarem wykonania ekspasu przeciwko ujawnionej w ręce e-N-a ♥10. Wyrzuci zatem na kiery dwa kara z ręki i odda jeszcze tylko wziątkę na damę atu. Sam zaś skompletuje dziesięć lew. Rozgrywka może nieco w widne karty, choć zagranie z ręki figurami pikowymi jawi się jako manewr w pełni racjonalny, przy ograniczonej komunikacji do stołu. Tyle że gracz E nie rozpocznie najprawdopodobniej od ściągnięcia ♣A K, groziłoby to bowiem, że później któryś z obrońców zgra ♣D i odatutuje do końca stół. A wówczas – tj. po w pełni przecież racjonalnym nieściągnięciu przez rozgrywającego ♣A K – po utrzymaniu się ♠K, a później ♠A, N będzie mógł odejść treflem, a potem treflem albo małym pikiem. Nie zagra więc w kiera, przeto E nie będzie w stanie wyrobić sobie tego koloru, aby pozbyć się nań z ręki dwóch kar. Jedno karo – na króla – będzie musiał oddać, zrobi zatem jedynie lew dziewięć. Tym bardziej że także pierwszy wist karowy, który od czasu do czasu padnie – definitywnie ograniczy rozgrywającego do takiego właśnie dorobku. E będzie bowiem musiał oddać karo, dwa piki oraz damę atu.

Najpopularniejszym wpisem w turniejowych protokołach tego rozdania będzie zatem 110 punktów dla WE.

Minimaks teoretyczny: 4♣(W!), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10(W!);

♦ – 7 (WE);

♥ – 8 (W!);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (WE).