Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS	♠ KT5 ♥ AT84 ♦ KQ7 ♣ J54
♠ QJ874 ♥ J2 ♦ JT864 ♣ Q		♠ A932 ♥ 953 ♦ 2 ♣ AKT62
	♠ 6 ♥ KQ76 ♦ A953 ♣ 9873

¹ otwarcia dwukolorowego raczej nie polecam

² kontra negatywna

³ z układową ręką i pikami, a przy tym w korzystnych założeniach na pewno warto powalczyć

⁴ w zasadzie wystarczyłyby 3♠, bo mimo pięciokartowego fitu E jest słabiutki, z drugiej jednak strony wszystko jest możliwe: partner może być silniejszy (wtedy jednak sam dołoży 4♠), to na NS może wychodzić końcówka w kiery bądź po 3♠ W i tak oni mogą te 4♥ zapowiedzieć, a wówczas W nie będzie wiedział, co robić

albo:

¹ otwarcia dwukolorowego raczej nie polecam

² kontra negatywna

³ z układową ręką i pikami, a przy tym w korzystnych założeniach na pewno warto powalczyć

⁴ może na wyłączeniu pikowym wyjdą, może partner nie zostanie skontrowany i wpadnie tylko bez jednej, a przeciwnikom wychodzą 3♠…

Słowem, jest to rozdanie wymykające się spod precyzyjnej analizy, tym bardziej iż wiele może też zależeć od tego, czego nie da się przewidzieć, tj. od położeń albo pierwszego wistu. Tu akurat obie strony biorą dokładnie po dziewięć lew w swój kolor starszy, przeto optymalnie dla strony WE byłoby, gdyby W zadowolił się zapowiedzeniem 3♠, zaś ewentualne 4♥ przeciwników zostałyby puszczone do gry, a jeszcze lepiej – skontrowane! O tym jednak nikt przed wyłożeniem kart na pewno nie wie, z punktu widzenia gracza W wystarczyłoby na przykład, aby partner miał zamiast ♠9 – ♠10 (niewielka różnica, nieprawdaż?), a już końcówka w piki byłaby na ich linii wykładana (na impasie ♠K). Niejeden zawodnik tę pozycje zajmujący wrzuci więc te 4♠ od razu (tak jest zazwyczaj najkorzystniej) bądź też zapowie je po ewentualnych 4♥ e-S-a – i trudno będzie go za to obwiniać. W tym wypadku o ewentualnym wygraniu końcówki nie będzie jednak co marzyć, przeciwko niejS zaatakuje przecież ♥K i broniący nie będą mieli problemów z odebraniem swoich trzech lew w kolorach czerwonych. A i naturalnej wziątki atutowej nikt graczowi N nie odbierze… Obawiam się zatem, że najpopularniejszym kontraktem będą w tym rozdaniu właśnie 4♠ – z kontrą rzecz jasna, jako że po otwarciu partnera S nie puści ich do gry bez kontry; bez jednej. Tymczasem sami NS, grając w kiery, musieliby oddać dwa trefle, przebitkę w tym kolorze oraz pika, czyli także polec bez jednej.

W związku z powyższym w protokole rozdania najczęściej wystąpią wpisy 100 dla NS oraz – rzadziej – 140 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 9(NS);

♠ – 9 (WE);

BA – 6 (NS).