Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 25 Rozd. N, po partii: EW	♠ 87 ♥ KQJ8654 ♦ J85 ♣ A
♠ AKJ6432 ♥ 3 ♦ 4 ♣ K765		♠ 5 ♥ A97 ♦ AK76 ♣ QJT94
	♠ QT9 ♥ T2 ♦ QT932 ♣ 832

¹ otwarcie 4♥ mogłoby tu okazać się szczęśliwe, zasadniczo jednak należy z tą ręką rozpocząć od 1♥

² forsing do końcówki na długich, dobrych pikach (z krótszym kolorem pikowym W zalicytowałby kolor przeciwnika 2♥, a dopiero w następnym okrążeniu powiedział 3♠

³ zatrzymanie kierowe, w pikach na ogół singleton

⁴ fit treflowy, zachęcające

^{5, 6} cuebidy

⁷ blackwood na treflach

⁸ dwie wartości z pięciu bez damy atu

⁹ partnerowe piki wyrobi się przebitką lub – jeśli to będzie konieczne – przebitkami

Oczywiście W musi podjąć pewne ryzyko zaprzepaszczenia gry w starsze piki, co w turnieju na masy może okazać się tragiczne, szanse na znakomitego szlemika w trefle są jednak przeogromne. Proszę zauważyć, iż będzie to prawie tak samo wyborny kontrakt, gdy partner nie ma ♦K; wystarczą na ogół przyzwoite trefle i dwa asy. A przecież E wszedł do licytacji w niekorzystnych założeniach na szczeblu dwóch, często będzie więc miał w treflach sześciokart. Odzywka 4♣ jest zatem bardziej niż uzasadniona, a ostateczny kontrakt 6♣ – grą dużej urody. Absolutnie wykładaną i – powtarzam, bo to argument wielce istotny – byłby taką także wtedy, gdyby E nie miał ♦K. Szlemika w trefle często wygra się też przy podziale pików 4–1, i to bez konieczności impasowania w tym kolorze damy. Powiedzmy, iż E zabije pierwszy wist kierowy asem, ściągnie ♠A i przebije w ręce pika – a w lewie tej N zrzuci karo. Rozgrywający wyjdzie następnie z ręki ♣D, a gdy utrzyma się nią, powinien przyjąć, iż N miał pierwotnie ♣A x x, i w związku z tym nie grać drugi raz w trefle, tylko ściągnąć ♦A, przebić na stole kiera i wyjść stamtąd ♠K… Kiedy zaś N dołoży w drugiej rudzie pików do koloru, rozgrywający powinien przebić ją w ręce ♣9 – i kiedy z kolei okaże się, iż to S nie ma już pików, kontynuować z ręki figurą atu. A jeśli ta utrzyma się, powtórzyć atutem (przy singlu pik S nie ma na pewno singla trefl, a N powinien mieć w tym ostatnim kolorze asa; zresztą gdyby nawet S miał dwa czarne single, taka rozgrywka także pozwoli na zrealizowanie kontraktu).

A co stanie się, gdy N da otwarcie 4♥?

¹ wywołanie na młodsze

Gracz E jest zbyt silny, by spasować, nie może też skontrować, byłaby to bowiem kontra wywoławcza, a on ma w pikach tylko singletona. Nie pozostaje mu zatem nic innego, jak tylko zgłosić 4BA – wywołanie na młodsze. Jego partner wybierze wówczas do gry trefle, czy jednak na wysokości szlemika? Z jego punktu widzenia może przecież brakować dwóch asów. Jest jednak jeszcze jedna ewentualność:

¹ wywołanie na młodsze

² z takim kolorem starszym…

³ skoro partner, uprzedzony o krótkości pikowej w ręce E, wybrał na szczeblu pięciu do gry ten kolor…

To musi on być w jego ręce quasi- samodzielny, E może się przeto pokusić o dołożenie szlemika. Ale nie jest to bynajmniej krok oczywisty ani wolny od ryzyka, mogą bowiem zjeżdżać dwa trefle albo nawet dwa czarne asy. No bo W może przecież posiadać osiem pików bez asa…

W protokole rozdania spotkamy zarówno szlemikowe 1390, a nawet 1430 dla WE, jak i końcówkowe jedynie 680 dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 7♥(NS) z kontrą, 7 lew; 1400 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 12 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 7(NS);

♠ – 12 (WE);

BA – 10 (WE).