Rozdanie 23; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 23 Rozd. S, po partii: obie	♠ AQ873 ♥ T ♦ AQ93 ♣ 876
♠ KJT52 ♥ J86 ♦ 875 ♣ Q9		♠ 964 ♥ A753 ♦ KJ6 ♣ JT2
	♠ ♥ KQ942 ♦ T42 ♣ AK543

albo:

albo:

Znów sporo możliwości. Gdy W wejdzie wątpliwym, ale dziś już dopuszczalnym 1♠ (po partii!, ale niezły kolor, a zatem i wskazanie pierwszorzędnego wistu), E podniesie do 2♠ – i gdy gracz S wyprzedzająco wznowi licytację kontrą, jego partner z przyjemnością ją ukarni. S ma wprawdzie układ 5–5 z renonsem pikowym, ale wiele wskazuje na to, iż partner zatrappingpasował, może zatem tę kontrę jak najbardziej zaryzykować. Z kolei kiedy S powie po 2♠ gracza E 3♣, jego rozczarowany partner zalicytuje 3BA (raczej) albo 5♣ (na rebid 3♣ S musi mieć co najmniej układ 5–5). Tam zaś, gdzie gracz W nie wejdzie do licytacji, skończy się na kontrakcie 3BA(N) albo 5♣(S).Optymalne dla strony NS będzie rozwiązanie według wariantu pierwszego. Przeciwko 2♠(W) z kontrą N zawistuje singlową ♥10, po czym niezbyt skomplikowana obrona doprowadzi do położenia rozgrywającego bez trzech, za 800.

Natomiast przeciwko ewentualnym 3BA(N) obrońca E wyjdzie w pika – i po takim początku rozgrywający powinien leżeć bez jednej. Obrona musi być jednak dosyć staranna, wówczas WE będą mieli szansę, aby wziąć na przykład trefla, kiera, pika i dwa kara. Kiedy jednak po wiście pikowym rozgrywający weźmie pierwszą lewę w ręce, zagra kiera do króla na stole (E nie będzie mógł bezkarnie wskoczyć asem), po czym puści wkoło trefla, to W – po utrzymaniu się ♣D – będzie musiał wyjść w karo (albo powtórzyć treflem). To pierwsza pułapka na broniących, kiedy bowiem prawy broniący w dosyć naturalny sposób ponowi pikiem, rozgrywający będzie już w stanie swój kontrakt zrealizować (na kierowej wpustce przeciwko obrońcy E). Powiedzmy jednak, iż po utrzymaniu się ♣D W istotnie zagra w karo, zaś jego partner weźmie tę lewę ♦W i utrzyma się zagraną następnie ♠9. I tu pułapka druga – w kolejnej lewie lewy broniący będzie musiał wyjść w trefla, kiedy bowiem będzie kontynuował pikiem, N zabije w ręce ♠A, ściągnie trefle i wpuści obrońcę E kierem – na asa, wymuszając odeń zagranie w karo, spod króla. Jak zatem widać, także wiele kontraktów firmowych może z powodzeniem zostać zrealizowane.

Wreszcie 5♣(S) – położy je jedynie wist karowy, po którym obrońcy dostaną na pewno karo, kiera oraz wziątkę atutową. I cóż, ten wist jest jak najbardziej prawdopodobny. Zawsze można by natomiast zrealizować kontrakt 5♣(N). Pierwszy wist w atu, jaki by wówczas na pewno padł, rozgrywający zabiłby ♣A w dziadku i zagrał ♥K. E zabiłby ♥A i powtórzył atutem, którego N pobiłby ♣K, przebił w ręce kiera, przebił w dziadku pika, ściągnął dobre ♥D 9 i kontynuował ♥4. Nawet jeśli obrońca E odmówiłby przebitki, zostałby wpuszczony treflem – na waleta i zmuszony do zagrania w pika albo w karo – do wideł w ręce e-N-a (ten miałby tam bowiem w czterokartowej końcówce ♠A D i ♦A D).

W protokole rozdania spotkamy więc zarówno zapisy w wysokości 800, 500 i 600 dla NS, jak i wpadkowe 100 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 5♣(N!), 11 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (N!);

♦ – 10 (NS);

♥ – 9(NS);

♠ – 8 (NS);

BA – 8 (NS).