Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ 98 ♥ 932 ♦ JT53 ♣ A632
♠ T75 ♥ AK4 ♦ AQ92 ♣ Q97		♠ QJ6 ♥ QT65 ♦ ♣ KJT854
	♠ AK432 ♥ J87 ♦ K8764 ♣

¹ ładna ręka, ale otwieranie z nią licytacji byłoby pewną przesadą

² po pasie jednoznaczne: 10–11 PC z czterema kierami

³ najniższa czwórka, nie jest to wskazanie kontry objaśniającej, W nie może też powiedzieć 2BA (na co konieczna byłaby nie tylko co najmniej lekka nadwyżka, ale też rzecz jasna stoper pikowy)

⁴ cztery kiery, nieforsujące

⁵ pytanie o zatrzymanie

⁶ piki trzymane

Na linii WE znajduje się 24 PC oraz porządny longer roboczy, nic przeto dziwnego, iż w wielu wypadkach zapowie ona 3BA. E nie miał możliwości pokazania na bezpiecznym szczeblu (poniżej 3BA) trefli, chyba że ukryłby kiery, a jego partner – z układem 4333 – w oczywisty sposób dążył do 3BA. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, iż piki są trzymane tylko raz, a trzeba przejść przez ♣A, jeżeli zatem tylko gracz S wyjdzie na pierwszym wiście małym pikiem, to gra zostanie położona bez jednej. N dostanie się bowiem do ręki ♣A i powtórzy pikiem.

Na szczęście na linii WE nie wychodzi też żadna inna wyższa gra – już jej 3♥ będą łatwo kładzione: ♠A K, przebitka, ♣A, przebitka. Najwyższy kontrakt, jakiego nie są tu w stanie położyć przeciwnicy, to 3♣(WE), do oddania: ♠A K, pikowa przebitka oraz as atu…

Protokół rozdania wypełnią zatem w dużej części wpadkowe 100, a pewnie i 200 po stronie NS, na pewno jednak i WE coś tu od czasu do czasu wygrają. A kiedy znalazłszy się na wiście przeciwko 3BA(E) S rozpocznie od figury pikowej, będzie to nawet okazałe 600 punktów…

Minimaks teoretyczny: 3♦(NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 8(E!);

♠ – 6(WE);

BA – 8 (WE).