Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 33 Rozd. N, po partii: -	♠ AK93 ♥ QJ85 ♦ 8 ♣ T965
♠ J2 ♥ K6 ♦ AT754 ♣ KQ87		♠ QT8 ♥ AT743 ♦ K3 ♣ 432
	♠ 7654 ♥ 92 ♦ QJ962 ♣ AJ

¹ możliwe trzecioroczne, podlimitowe otwarcie 1♦, po spodziewanej odpowiedzi partnera 1♥ S będzie jednak źle ustawiony (rebid 1♠ powiedziałby o pełnowartościowym otwarciu)

² kontra wywoławcza, tu w modelowym dla takiego działania układzie 4–4–1–4

³ naturalne, 4⁺♥, 6–10 PC

⁴ W pokazuje swój drugi kolor, aby jak najlepiej ustawić swoją parę w toku ewentualnej dalszej licytacji dwustronnej

⁵N kiedyś i tak będzie musiał to zalicytować, więc czyni to od razu

Krok e-N-a jest jak najbardziej usprawiedliwiony, na dobrą sprawę i tak musiałby bowiem powiedzieć te 2♠ w następnym okrążeniu. Trudno natomiast powiedzieć, jaką zapowiedź wybrałby gracz E, gdyby N mimo wszystko spasował, mógłby to być zarówno pas (szczególnie we Wspólnym Języku, gdzie otwierający może mieć układ 4♦–5♣), 2♦ (negatywny wybór koloru, szczególnie w Naszym Systemie), jak i 2♥. Te ostatnie byłyby wyborem najmniej prawdopodobnym, jako że kontrujący prawie na pewno ma w tym kolorze czwórkę. Ale też paradoksalnie najbardziej celnym – byłby to bowiem jedyny z trzech wymienionych, a jednocześnie najwyższy kontrakt, jaki strona WE (ale też każda ze stron) jest w stanie w tym rozdaniu zrealizować. Grający w kiery E ma bowiem do oddania jedynie dwa piki, dwa kiery oraz trefla.

Najczęściej jednak finalnym kontraktem będą 2♠(S). Teoretycznie rzecz biorąc, powinien on zostać położony bez jednej, sporo zależy jednak od pierwszego wistu. I tak WE poradziliby sobie najsprawniej (na szybko) po ataku ♥K i kierem, kiedy to trzykrotne zagranie w ten kolor wypromowałoby im drugą wziątkę atutową. Wzięliby wtedy dwa kiery, dwa piki i po jednej lewie w każdym z kolorów młodszych. Grę będzie też można obłożyć na wolno – po wiście atutowym. Obrońcy będą wówczas w stanie trzykrotnie połączyć piki, zatem rozgrywający weźmie tylko cztery lewy atutowe, a ponadto po jednej w każdym z kolorów bocznych.

Natomiast po innych racjonalnych wistach: ♣K bądź ♦A – swoje byłoby już absolutnie pewne i to gracze WE musieliby się bronić przed ewentualną nadróbką. W protokole rozdania spotkamy zatem niewysokie zapisy, przede wszystkim w wysokości 50, 100 oraz 110 punktów, po obu stronach.

Minimaks teoretyczny: 2♠(NS) z kontrą, 7 lew; 100dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (E!);

♦ – 7 (WE);

♥ – 8 (WE);

♠ – 7 (NS);

BA – 7 (WE).

Analizy przygotował Wojciech Siwiec