Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ A932 ♥ 84 ♦ A3 ♣ KJ976
♠ 7 ♥ 76532 ♦ QJ98652 ♣		♠ KJ65 ♥ AKT9 ♦ 4 ♣ AT53
	♠ QT84 ♥ QJ ♦ KT7 ♣ Q842

¹ wejście 2♣ dopuszczalne, ale nie obligatoryjne

² z takim układem nawet skok na 4♥ jest usprawiedliwiony, partner może mieć jednak tylko trzy karty w tym kolorze

albo:

¹ wejście 2♣ dopuszczalne, ale nie obligatoryjne

² skład 7–5 to jednak potęga, nawet przy bezkrupiu!

albo:

¹ naturalne

² nadwyżkowa, wywoławcza, mimo czterech trefli i tylko jednego kara warto uaktywnić partnera, wywołując kolory starsze

³ siłowa, po uprzednim pasie na pewno z fitem treflowym

⁴ po wywołującej przede wszystkim kolory starsze kontrze partnera nie ma na co czekać

⁵ N może liczyć na wyłączenie kierowe, po wskazaniu przez partnera dobrej ręki nie wycofuje się więc jeszcze z walki

⁶ w zasadzie karna, przestrzegająca partnera przed dalszą licytacją

⁷ z układem 7–5 i zerową defensywą należy jednak, mimo ostrzeżenia partnera, postawić na grę własną

⁸ oczywista korekta

Gracz W jest słabiutki, ze swoim megaukładem 7–5, uruchomiony przez partnera, nie powinien jednak unikać walki. A potem, po kontrze E na 4♠ e-N-a postawić na grę własną, z takim składem naprawdę bowiem nigdy nic nie wiadomo.

Jeśli przeciwko kierowej grze zawodnika W obrońca N odbierze ♠A – i powtórzy pikiem – rozgrywający utrzyma się ♠K na stole, ściągnie ♥A i zagra karem – do figury w ręce i asa e-N-a. Kolejne zagranie pikowe zostanie przebite w ręce, po czym W przebije na stole karo. Wobec niezbędności przebicia tam jeszcze jednego kara warunkiem koniecznym stanie się podział atutów 2–2. Taki jest on w istocie, przeto rozgrywający skompletuje 11 wziątek. Bez szybkiego odebrania ♠A gracz W zrobi zaś nielicytowanego szlemika, na dziadkowego ♣A pozbędzie się bowiem z ręki jej singla pikowego.

Opłacalne są obrony strony NS: 4♠ i 5♣, a nawet 5♠ i 6♣ – te ostatnie bez trzech, z kontrą za 500. Skuteczność obrony pikowej wynika m.in. z faktu, iż obrońca E ma zacinki w obu kolorach czarnych, nawet więc jeśli jego partner przebije trefla, gracza E będzie można ograniczyć do tylko jednej wziątki atutowej. Podczas jednak gdy obronne 4♠ i 5♣ będą bez wątpienia zapowiadane, to kiedy W przelicytuje je 5♥, będzie już na pewno je rozgrywał. Obie ręce NS są bowiem zrównoważone, żaden z jej przedstawicieli nie wespnie się już więc raczej na szczebel 5♠, nie mówiąc już o ewentualnych 6♣.

Protokół wypełnią przeto następujące wpisy: 620 i – dużo rzadziej – 300 i 500 dla strony WE.

Minimaks teoretyczny: 5♠(NS) z kontrą, 8 lew albo 6♣(NS) z kontrą, 9 lew; 500 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 10 (WE);

♥ – 11(WE);

♠ – 8(NS);

BA – 7 (NS).