Rozdanie 3; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ 6 5 ♥ K 10 9 7 6 ♦ Q J 9 6 5 ♣ A
♠ Q 4 2 ♥ A J 4 2 ♦ A ♣ K 10 9 7 4		♠ A K 8 ♥ Q 3 ♦ 10 8 4 3 ♣ Q 5 3 2
	♠ J 10 9 7 3 ♥ 8 5 ♦ K 7 2 ♣ J 8 6

Nasz System:

¹kontra wywoławcza na kolory młodsze

²na zasadzie, że po kontrze wywoławczej/negatywnej licytuje się z bilansu, oczywiście sekwencja wymaga dokładnego omówienia/uzgodnienia z partnerem

³z układem 5–5 w korzystnych założeniach drugi kolor powinien zostać pokazany, tym bardziej że też jest niezłej jakości

⁴quasi-naturalne, nadwyżka, ale brak zatrzymania kierowego oraz możliwości skontrowania 3♦ (szczególnie w kontekście uprzedniej kontry wskazującej kolory młodsze)

⁵ krótkość karowa, partner może być silniejszy, przeto szlemik wcale nie jest jeszcze wykluczony (na przykład może on mieć ♣A, a jeszcze lepiej ♣A W, a nie posiadać ♥D)

⁶z aktualną ręką E oczywiście hamuje na szczeblu dogranej

Wspólny Język:

¹precisionowskie

²kontra negatywna, ręka zbyt silna, by tylko podnieść do 3♣

³z czterema kierami otwierający w zasadzie powinien spasować

albo:

¹precisionowskie

²kontra negatywna, ręka zbyt silna, by tylko podnieść do 3♣

³z czterema kierami otwierający powinien w zasadzie pasować

⁴z układem 5–5 można spróbować ucieczki

⁵czwarta dziesiątka to raczej za mało, aby skontrować 3♦

⁶nadwyżka, próba końcówkowa

⁷partner wskazał nadwyżkę, ale nie powiedział 3BA, nie ma więc nic w karach

Aby położyć 3BA(W), N musiałby zaatakować blotką karową, co nie byłoby łatwe. Natomiast przeciwko treflowej grze W padnie pierwszy wist ♦D. Rozgrywający weźmie tę lewę w ręce i wyjdzie stamtąd blotką atu – zarówno as tego koloru, jak i ewentualna w nim krótkość znajdują się bowiem u e-N-a. A potem wyatutuje i wyjdzie z ręki blotką kierową – będzie bowiem także dobrze wiedział, gdzie znajduje się król tego ostatniego koloru. Słowem, końcówka w trefle powinna tu zostać łatwo zrealizowana.

Od czasu do czasu dojdzie do kontraktu 2♥(N) z kontrą. Przeciwko tej grze E powinien zaatakować czwartym najlepszym treflem – dwójką, aby uruchomić skrót tym kolorem. Będzie bowiem świadom faktu, iż partner ma cztery atuty; a w takim wypadku skrót przynosi na ogół obronie więcej korzyści niż przebitka. Po takim wstępie obrońcy nie powinni mieć problemów z wyegzekwowaniem maksymalnej wpadki bez trzech. Proszę zwrócić uwagę, że po pierwszym wiście ♠A – aby osiągnąć taki cel, E musiałby w drugiej lewie wyjść w karo (po ewentualnym odebraniu drugiego pika).  Także ewentualny kontrakt 3♦(N) z kontrą także powinien zostać położony bez trzech, za 500, w obu wypadkach będą to jednak opłacalne obrony popartyjnej końcówki przeciwników – wykładanych 5♣, jak i bardzo trudnych do położenia 3BA. Dograne będą bardzo często osiągane – na linii WE znajduje się przecież 25 PC oraz dziewięciokartowy treflowy kolor uzgodniony.

W protokole rozdania powinny zatem dominować zapisy w minimaksowej wysokości 600 dla WE – nie tylko za optymalne 5♣, ale i za 3BA swoje.

Minimaks teoretyczny:  5♣(WE), 11 lew;  600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (WE);

♦ – 6 (NS,WE!);

♥ – 8 (W!);

♠ – 8 (WE);

BA – 8 (WE).