Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ 8 2 ♥ A 7 ♦ A K 8 7 ♣ A 6 5 4 3
♠ A J 7 5 ♥ K Q ♦ 10 6 4 3 ♣ J 9 7		♠ Q 9 6 4 3 ♥ 10 6 5 4 ♦ 5 ♣ K 10 8
	♠ K 10 ♥ J 9 8 3 2 ♦ Q J 9 2 ♣ Q 2

Nasz System:

¹słabiutki kolor, przeto lepsze wydaje się otwarcie 1♦k, ale i po nim NS nie unikną kłopotów

²oczywiście karta zbyt słaba na wejście 1♠, nawet w korzystnych założeniach

³patrz niżej

Karta e-S-a jest odrobinę za silna, aby na rebid partnera spasować (N może mieć i 16 PC – z nie najlepszym kolorem i ręką nienadającą się na otwarcie 1BA), ale też nieco za słaba na inwitujące 2BA. S musi jednak coś zrobić, ale – teoretycznie rzecz biorąc – nie dysponuje żadną opcją, by wziąć zapis na swoją stronę. Jeśli spasuje na 2♣, E wyjdzie przeciwko tej grze w singla karo, potem więc obrońcy zrobią dwie przebitki w tym kolorze i położą jego partnera bez jednej. Jego 2BA zostaną zaś podniesione przez otwierającego do 3BA, a te położone co najmniej bez jednej (po pikowym, po innym – bez dwóch).

albo:

¹otwarcie jak najbardziej dopuszczalne także w tym systemie – z solidnej czwórki przy marnym pięciokarcie treflowym

²oczywiście karta zbyt słaba na wejście 1♠, nawet w korzystnych założeniach

³naturalne, zasadniczo 5⁺♦–4⁺♣

⁴nie najładniejsze dziewięć punktów, wystarczy przeto negatywny wybór koloru

⁵z pięknym 15 PC otwierający musi jednak coś powiedzieć, a że nie może dać ani rebidu 2BA (brak zatrzymania pikowego itd.), ani 3♦ (partner może mieć tylko trzy karty w tym kolorze), pozostają mu czwartokolorowe 2♠, po których S – z 9 PC i kluczowym zatrzymaniem – powie nie 2BA, tylko 3BA

I znów W wyjdzie najprawdopodobniej w pika i skończy się na bez jednej.

Może zatem:

¹otwarcie także nieidealne, ale skoro po innych też nie będzie lekko…

²transfer na kiery

³niespecjalne 9 PC, z drugiej strony sporo wysokich blotek, więc i teraz jest problem...

Teraz jednak nawet jeśli S tylko zainwituje, to przeciwko 2BA(N) E zawistuje blotką pikową i będzie na pewno bez jednej.

Wspólny Język:

¹15 prześlicznych Miltonów, a to raczej za dużo na takie otwarcie

²i tu wystarczy negatywny wybór koloru

³teraz przynajmniej możliwy inwit 3♦, jako że partner wie, iż otwarcie mogło paść z układem 4♦–5♣ (choć z drugiej strony takie 3♦ powinno w zasadzie przyrzekać pięć kart w tym kolorze, ale sytuacja jest trudna)

albo:

¹naturalne, 5⁺♣, (15)16⁺ PC, forsing na jedno okrążenie

²naturalne, 7–9 PC (z 10⁺ PC S przesądziłby dograną konwencyjnym rebidem 2♦)

Kontrakt 2♥(S) będzie miał szanse na sukces, jako że położy go jedynie wist karowy i zrobienie przez obrońcę E dwóch przebitek w tym kolorze. Natomiast 2BA(S) – jak już wspomniałem – będzie mogło zostać wygrane jedynie po ataku pikowym.

Rzecz jasna, także grając Wspólnym Językiem, N będzie miał prawo – z trojga złego – otworzyć 1BA.

Z zaprezentowanych kontraktów do bezwarunkowego wygrania są tylko 3♦(NS), ale realizowane będą też bez wątpienia i 2♥(S) i 2BA(S), rzadko 2♣(N). Często jednak NS będą leżeć – bez jednej albo bez dwóch, w protokole rozdania – oprócz wspomnianych 90, 110 i 120 dla NS – pojawią się też przeto, i to wcale nie rzadko, wpadkowe 100 oraz 200 po stronie przeciwnej. Jeżeli te pierwsze, to jeszcze pół biedy – na linii WE bierze się bowiem zupełnie bezproblemowo dziewięć lew w piki, warte 140 punktów. Na ogół jednak ta wyraźnie słabsza honorowo strona (16:24 PC) w ogóle nie zabierze głosu w licytacji.

Minimaks teoretyczny: 3♠(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ –  7 (NS);

♦ – 9 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 9 (WE);

BA – 7 (NS).