Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ K Q 4 ♥ A Q ♦ K J 9 8 6 3 ♣ 9 6
♠ 8 7 3 ♥ 4 2 ♦ 5 4 2 ♣ Q J 10 4 2		♠ A J 9 6 5 ♥ J 6 3 ♦ A ♣ A K 7 3
	♠ 10 2 ♥ K 10 9 8 7 5 ♦ Q 10 7 ♣ 8 5

¹atrakcyjną alternatywą jest otwarcie 1BA

²kontra objaśniająca na pikach

³przepychowe, już z odrobinę lepszą ręką  (i fitem pikowym) W powiedziałby 3♥ (jeśli miałby kiery i coś w karcie, skontrowałby 1♥ e-S-a, aby wykryć ewentualny blef tego ostatniego)

⁴E powiedział już mniej więcej, co ma w karcie, a partner nie  skorzystał z możliwości zainwitowania  wyższej gry zapowiedzią 3♥

¹wszystko zależy od stosowanej konwencji, dosyć popularne jest jednak, by było to wskazanie ręki w składzie 5⁺♠–4⁺♣/♦

²lebensohlowe przygotowanie wskazania słabej ręki na kierach

³w zasadzie automatyczne

⁴kontra naturalna, treflowa

⁵signoff na kierach

⁶z dwoma fitami, zwłaszcza supersilnym w treflach, W musi coś powiedzieć, nie chce jednak wchodzić na szczebel czterech (partner może być słabszy)

⁷mimo wszystko raczej pas, E wszedł już przecież do licytacji po otwarciu przeciwnika silnym 1BA w założeniach niekorzystnych

W tej drugiej sekwencji szansa na osiągnięcie końcówki jest jednak nieco większa niż w pierwszej. Mimo wszystko najczęściej skończy się na 3♠(E), dograna w ten kolor jest bowiem także kontraktem dosyć szczęśliwym. Ale w zasadzie bezproblemowo wychodzącym. Nawet gdy S zaatakuje w pika i obrońcy trzykrotnie połączą atuty, E weźmie cztery lewy pikowe, pięć trefli i ♦A. Po innej obronie rozgrywający albo przebije w dziadku trzecią rundę kierów (N nadbije figurą atu), a potem wyimpasuje obrońcy z prawej drugi honor atutowy, albo wejdzie na stół treflem i zagra pika do waleta w ręce; są też inne zwycięskie opcje. Najbardziej racjonalne będzie zagranie na przebicie w dziadku ♠8/7 trzeciego kiera, jeśli bowiem N posiada ♠K D 10 (i dwa kiery), obrońcy zawsze będą mogli wziąć cztery lewy. Inna sprawa, iż gdyby N miał ♠K D sec – i trzy kiery – a broniący zaatakowaliby w kolor młodszy, rozgrywający, aby wziąć 10 lew, musiałby połapać się, jaka jest rzeczywista konfiguracja koloru atutowego. Na ogół jednak przy stole będzie wiadomo, iż kiery są rozłożone 6(S)–2(N), a zatem i to, iż N posiada trzy piki.

Tak czy owak, za kontrakt w pełni uzasadniony do zagrania w tym rozdaniu należy uznać pikową częściówkę – i to będzie też, jak sądzę, gra najpopularniejsza. Większość rozgrywających skompletuje 10 lew, choć znajdą się i tacy, którzy zadowolą się jedynie dziewięcioma. Najpopularniejsze wpisy będą zatem opiewać na 170 i 140 punktów dla strony WE.

Minimaks teoretyczny: 5♦(NS) z kontrą, 9 lew; 300 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 10(WE);

BA – 7 (WE).