Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 24 Rozd. W, po partii: -	♠ K 8 7 2 ♥ A 7 2 ♦ K J 6 4 ♣ 7 3
♠ 9 ♥ 5 ♦ A Q 10 8 7 5 3 ♣ A 10 9 8		♠ Q 10 5 ♥ Q 9 8 4 3 ♦ 2 ♣ K J 6 4
	♠ A J 6 4 3 ♥ K J 10 6 ♦ 9 ♣ Q 5 2

¹karta zdecydowanie warta pierwszoręcznego otwarcia na szczeblu jednego

²z minimum honorowym teoria zaleca, aby najpierw powtórzyć kara (zwłaszcza przy takiej dysproporcji kolorów młodszych), a dopiero potem ewentualnie pokazać trefle

³inwit z fitem pikowym

⁴warunkowe, S nie może sam zapowiedzieć końcówki, ale też nie zamyka do niej drogi

⁵w takiej sytuacji jest to karta graniczna, karowe honory e-N-a są bowiem na pewno niepełnowartościowe

Na niejednym stole turnieju licytacja wygaśnie przeto na szczeblu 3♠ i z realizacją tego kontraktu problemów nie będzie. Przeciwko tak 3♠, jak i 4♠ e-S-a W wyjdzie bez wątpienia w singla kierowego, po czym rozgrywający – nie spodziewając się takiego układu, tj. dwóch krótkości w ręce W – pociągną ♠K i ♠A z góry. Nie trafią przeto damy, ale to nic straconego – następnie bowiem ściągną ♥A, powtórzą impas kierowy w ręce i na ♥K zrzucą ze stołu trefla. Zaraz potem wyjdą z ręki karem, by natychmiast wyrobić sobie wziątkę na honor tego koloru w dziadku. Potem przebiją tam jednego trefla z ręki, a ostatniego pozbędą się na ♦K; skompletują przeto 10 wziątek.

Tylko wówczas, gdy broniący odbiorą dwa trefle – co nie jest chyba realne, chyba że W rozpocząłby od ♦A, a potem dojrzał konieczność zmiany wistu na treflowy… – rozgrywający, aby wziąć lew 10, musiałby wyłapać damę atu. Czy by mu się to udało – trudno powiedzieć. Na pewno jednak nic nie stałoby na przeszkodzie, aby czy to po przebiciu na stole trzeciego trefla, czy to po dostaniu się tam ♥A – wyjść ♦K (!). Nawet gdyby E go nie przebił, zaistniałaby przesłanka, iż próbuje w ten sposób chronić swą damę atu. Ponadto wyszedłby na jaw podział kar 7–1, nie byłoby natomiast pewności co do aktualnego rozkładu kierów, gracz S miałby zatem pełne podstawy, aby podejść do problemu statystycznie i w drugiej rundzie atutów zrobić impas przeciwko hipotetycznej ♠D w ręce E…

W protokole rozdania winny przede wszystkim wystąpić minimaksowe 420 oraz 170 dla strony NS.

Minimaks teoretyczny: 4♠(NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 8  (WE);

♥ – 8 (NS);

♠ – 10 (NS);

BA – 8 (NS).