Rozdanie 10.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ 10 5 4 ♥ K 8 6 5 2 ♦ K 5 3 ♣ A 5
♠ A K Q 9 8 ♥ J 10 4 3 ♦ A 4 ♣ 9 8		♠ 7 ♥ A 9 7 ♦ 9 8 7 ♣ K Q 7 4 3 2
	♠ J 6 3 2 ♥ Q ♦ Q J 10 6 2 ♣ J 10 6

Dwa pasy i W rozpoczyna odzywką 1♠. N pasuje (chyba nikt nie wpadnie na pomysł wejścia 2♥) i kolej na gracza E. Co powinien zalicytować?

Po otwarciu partnera 1♣ lub 1♦ rebid jest łatwy – zgłaszamy 2♣, które mówi o kolorze 5+ i maksimum przepasowanej ręki. Niestety, po otwarciu 1♥/♠ nie możemy zalicytować 2♣, gdyż jest to odzywka konwencyjna oznaczająca siłę 10-11 PC i fit w kolorze partnera – Drury.

Pozostaje więc 1BA, lub skok w 3♣ informujący o dobrej szóstce i sile tuż poniżej otwarcia 2♣ (Precision) na pierwszej/drugiej ręce, a więc +- 10 PC.

Gdyby mariaż trefl był w towarzystwie dziesiątki i dziewiątki nie miałbym najmniejszych wątpliwości co do słuszności rebidu 3♣, jednak z kolorem takiej jakości (KD7432) wybrałbym 1BA.

Po 1BA partner zgłasza 2♥ i na tym licytacja się kończy. Częściówka kierowa jest również kontraktem optymalnym rozdania, bo można na nią wziąć aż dziewięć lew. Tylko kto to zrobi?

N wistuje blotką kier, by ograniczyć ilość lew przebitkowych w stole, a rozgrywający musi ją bić asem, a potem wykonać jeszcze kilka trafnych posunięć. Dołożenie z dziadka w pierwszej lewie małego kiera zmienia notę pary EW ze 140 na 110. Ponieważ w trefle dość łatwo bierze się dziesięć lew, różnica procentowa między 140, a 110 będzie spora.