Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ 10 4 2 ♥ J 10 9 8 7 4 3 ♦ 4 ♣ K 6
♠ A 8 3 ♥ Q ♦ 7 5 3 ♣ A J 10 9 3 2		♠ K Q 9 5 ♥ A ♦ K 9 8 6 2 ♣ 8 5 4
	♠ J 7 6 ♥ K 6 5 2 ♦ A Q J 10 ♣ Q 7

 Założenia są w tym rozdaniu takie (NS po, EW przed), że blokujące otwarcie kierami z kartą N to, nawet jak na współczesne standardy spora ekstrawagancja. Po pasie e-N-a powinno być już spokojnie, a jeden z możliwych wariantów licytacyjnych wygląda tak:

1. Naturalny inwit – około 11 PC i 6+ trefli. Z fitem karowym odzywka dość ryzykowna, gdyż czasami zagramy na siedmiu, zamiast na ośmiu/dziewięciu atutach, ale coś przecież z tą kartą trzeba powiedzieć. Niektórzy W wpadną na „genialny” pomysł i odpowiedzą 1♠ z trzeciego asa. W tym rozdaniu jest to wprawdzie „strzał w dziesiątkę” (grając w piki bierze się 140/170), ale ja, z zasady, nie jestem zwolennikiem takich akcji. W dystansie bowiem licytowanie tego, co ma się w karcie daje niezłe rezultaty.
2.  E ma wprawdzie i fit i singletona, ale by inwit taki przyjąć trzeba naprawdę mieć coś w karcie.

 Ponieważ rozdanie jest takie, że każdy z graczy znajdzie tu szansę na wprowadzenie w życie swojego oryginalnego pomysłu licytacyjnego (N otworzy 3♥, S da kontrę na 1♦ itd.), dziać się tu będzie wiele, a zapisy zobaczymy oczywiście w obu kolumnach protokołu.