Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

KMP 2/2016 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 2/2016 - analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15
Rozd. S,
po partii: NS
A Q J 7 5
A J 9

10 9 5 4 3
 
K 10 8 3
Q 10 7 6 4
10 6
A 8
rozd. 15 9
K 8
K J 9 7 5 4 2
K 7 2
  6 4 2
5 3 2
A Q 8 3
Q J 6
 

W

N

E

S

pas

pas

1

31

32

pas

pas/43

pas

(pas)

(pas)

 

 

 

1partner jest po pasie, przeto należy skoczyć na 3, aby wywrzeć jak największą presję na przeciwników

2S ma zbyt słabe kara, by zapolować na 3 z kontrą, tym bardziej że posiada fit pikowy, a przeciwnicy są przed partią, z drugiej strony wolno mu liczyć, że jego kara dadzą dwie lewy, ma zatem prawie bilansowe 3, oczywiście mankamentem jego karty jest układ 4333

3otwierający ma minimum otwarcia, ale też układ 5530

Nie może też liczyć na pełne wyłączenie karowe, a w zasadzie jedynie wówczas – przy minimalnych wartościach honorowych – końcówka w piki byłaby porządnym kontraktem. Otwierający może więc jak najbardziej na partnerowe 3 spasować, zwłaszcza że gra toczy się w turnieju na maksy, kiedy to nie zaleca się/opłaca się dociskać granicznych końcówek.

Przeciwko pikowej grze e-N-a E wyjdzie w karo albo w singla atu, nie zaryzykuje przecież wistu w kolor krótkiego króla. Po karowym N będzie już mógł wziąć dziewięć lew – zadysponuje z dziadka D i na karowe figury wyrzuci z ręki dwa kiery. Następnie zaś zaimpasuje atuty damą w ręce i zagra w trefle. Będzie przeto w stanie ograniczyć swe przegrywające do dwóch trefli i dwóch pików. Po pikowym i dalszej starannej obronie będzie o wziątkę gorzej. Rozgrywający weźmie pierwszą lewę D w ręce i zagra w trefle. Powiedzmy, że lewę tę weźmie W – na A i wyjdzie w kiera. Rozgrywający doda z ręki dziewiątkę albo nawet waleta, E zabije zatem K, po czym ściągnie K i pośle do przebitki trefla. Po dokonaniu przebitki W wyjdzie kierem i nawet jeśli N zabije w ręce A, to następnie zagra dobrą 10 i zrzuci ze stołu kiera. W przebije 10, ale potem rozgrywający zgra A i przebije na stole kiera. Są też inne linie postępowania e-N-a, które przyniosą taki sam skutek, tj. zdobycie przezeń ośmiu lew. Wpadka bez jednej, za 100, będzie opłacalna wobec możliwych do zrealizowania przez stronę WE 3. Wprawdzie 3(E) położyłby nieco akrobatyczny wist A i blotką karo, zabierający rozgrywającemu przebitkę trefla na stole (po którym E oddałby dwa kara i po jednej wziątce w każdym z pozostałych kolorów), w przystolikowej rzeczywistości nastąpi jednak wist pikowy. N weźmie tę lewę W, po czym najprawdopodobniej odwróci treflem. Rozgrywający zagra A, K i przebije trzecią rundę tego koloru 6 na stole. Gdyby jednak następnie zagrał stamtąd 10, to S zabiłby ją D i dopuścił partnera na A, a ten zagrał w trefla, co wypromowałoby e-S-owi trzecią wziątkę atutową. Przed zagraniem w atu rozgrywający musi więc przerwać przeciwnikom komunikację kierami, tj. zagrać blotkę tego koloru z dziadka. A gdy N nie wskoczy A, wziąć tę lewę K w ręce i powtórzyć kierem (!), aby do końca zlikwidować zagrożenie tym kolorem. Gdy po A N wyjdzie w trefla, E przebije w ręce małym atutem i ewentualną nadbitkę e-S-a poprawi specjalnie na tę okoliczność zachowaną 10 w dziadku.

W protokole rozdania spotkamy więc nieco zapisów w wysokości 140 dla NS, ale więcej wpadkowych 100 po stronie przeciwnej, a także 110 oraz 200 tamże.

Minimaks teoretyczny:3(W!),9 lew; 110dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (NS);

– 9 (W!);

– 7 (WE);

– 8(NS);

BA – 8(NS).