Rozdanie 4; rozdawał W, obie po partii.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ 2 ♥ A K 7 6 2 ♦ K J 4 2 ♣ 8 5 3
♠ A 5 ♥ Q 10 8 ♦ 10 6 ♣ Q 9 7 6 4 2		♠ Q 10 8 7 6 ♥ 4 3 ♦ A 5 3 ♣ A K J
	♠ K J 9 4 3 ♥ J 9 5 ♦ Q 9 8 7 ♣ 10

¹jest pełny fit kierowy, trudno byłoby więc polować na 1♠ z kontrą

albo:

¹jest pełny fit kierowy, trudno byłoby więc polować na 1♠ z kontrą

²z układem 5332 bardzo ryzykowana, szczególnie po partii

³z sześciokartem bezdyskusyjnie 3♣, a nie 2♠

⁴z singlem w treflach wskazane jest przepchnięcie się na 3♥

Oczywiście, nie ma pewności, że ten ostatni krok zakończy się sukcesem. W tym wypadku będzie on jednak arcycelny, zarówno 3♣(W), jak i 3♥(N) są tu bowiem nietrudne do zrealizowania, W odda wtedy dwa kiery, pika i karo, zaś N po jednej wziątce w każdym z kolorów. Kiedy jednak przeciwko 3♥(N) E zaatakuje ♣A, a w drugiej lewie wyjdzie w atu, rozgrywający będzie musiał wyjść z ręki pikiem – do waleta, aby wyrobić sobie zrzutkę trefla z ręki. Jeśli postawi ♠K, W zabije go ♠A, po czym rozgrywający będzie już mógł zostać obłożony.

W protokole rozdania powinny dominować minimaksowe zapisy 140 dla NS.

Minimaks teoretyczny:  3♥(NS), 9 lew;  140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 9(NS);

♥ – 9(NS);

♠ – 7 (NS);

BA – 8(WE).