Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

KMP 2/2016 - analiza rozdań

Spis treści
KMP 2/2016 - analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 10
Rozd. E,
po partii: obie
K 9
K Q 5 3
K 8 6
A 10 8 4
 
Q J 10 8 5 3
9 2
10 9 4 2
6
rozd. 10 2
A 10 4
J 7 5 3
K Q 7 5 3
  A 7 6 4
J 8 7 6
A Q
J 9 2
 

W

N

E

S

pas

1

21

ktr.

pas

32

pas

4

pas

pas

pas

 

 

 

1mała siła, ale układ 6–4 z solidnym longerem pikowym, jeśli partner ma fit i stosowną kartę, dostanie szansę, aby zapowiedzieć obronne 4

2można tu stosować lebensohla: bezpośrednie 3 powiedzą wówczas o nadwyżce (i mniej więcej bilansie na tę zapowiedź), zaś 3 poprzedzone 2BA wskażą kartę minimalną

Oczywiście tu N ma forsing do dogranej, więc takie lebensohlowskie 2BA partnera podniesie do 3BA, wskazując też zatrzymanie pikowe. S powinien przenieść wtedy na 4 – gdyby bowiem partner nie miał czterech kierów, to ze stoperem w pikach powiedziałby 3BA od razu po 2 gracza W. Jeśli przeciwko 4(S) W wyjdzie w singla treflowego – a właśnie tak zapewne postąpi – nie tylko definitywnie zabierze przeciwnikowi nadróbkę, ale też zmusi go do bardzo starannej gry na swoje. Otóż S będzie wtedy musiał zabić pierwszą lewę A i wyjść ze stołu małym kierem. E wskoczy wtedy A, ściągnie K D i zagra w ten ostatni kolor po raz czwarty. Rozgrywający przebije w ręce waletem atu, ściągnie K D i już będzie miał swoje. Gdyby jednak pierwsza lewa nie została zabita asem, E wziąłby ją D i położył grę, zagrywając w singla pikowego. A potem wskoczył w pierwszej rundzie atutów asem i dał partnerowi przebić trefla, po czym sam przebiłby pika. Natomiast po każdym innym wiście gracz S byłby już w stanie wziąć nadróbkę. Na przykład D zabiłby w którejś z rąk i zagrał w kiery, a potem do końca wyatutował i puścił wkoło W. A potem na K pozbył się z ręki trefla i wyekspasował obrońcy E jego drugą figurę treflową. Tak grając, wziąłby cztery lewy atutowe, trzy karowe, dwie pikowe i dwie treflowe.

Protokół rozdania powinien jednak zostać zdominowany przez minimaksowe wpisy 620 dla NS.

Minimaks teoretyczny:4(NS), 10 lew; 620dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 9(NS)

– 8 (N!)

– 10 (NS);

– 7 (NS);

BA – 9 (NS).