Rozdanie 18; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ Q J 6 5 ♥ 9 ♦ K Q J 8 3 2 ♣ 10 2
♠ 4 3 ♥ 10 8 7 6 4 3 ♦ 10 4 ♣ A J 8		♠ K 10 9 ♥ K J 2 ♦ 9 7 6 ♣ Q 9 6 5
	♠ A 8 7 2 ♥ A Q 5 ♦ A 5 ♣ K 7 4 3

Kolejny standard – w tym wypadku końcówka w piki. Przeciwko 4♠(S) W wyjdzie prawdopodobnie w kiery, więc rozgrywający zabije ♥K asem i ściągnie jeszcze ♥D, aby pozbyć się ze stołu trefla. Następnie weźmie się za atuty. Ponieważ prawie zawsze trzeba będzie oddać lewę pikową (chyba że W ma ♠10 9 sec), warto rozpocząć od ściągnięcia ♠A z góry, to pozwoli bowiem na bezproblemowe zdobycie 11 wziątek przy singlowym ♠K u W oraz aż 12 przy singlowym ♠K u E (rozgrywający wyimpasuje wtedy dziesiątkę z dziewiątką). Natomiast aby wziąć 11 lew przy ♠K x x x u W, rozgrywającemu nie wolno byłoby zgrać drugiego kiera, a ponadto – gdy byłby to ♠K 10 9 x – musiałby rozpocząć ten kolor blotką z ręki, bez uprzedniego ściągnięcia asa. Z kolei przy ♠K 10 9 x u E wzięcie 11 lew nie byłoby w ogóle możliwe, podczas gdy przy singlowej ♠10 albo ♠9 u W znów konieczne byłoby rozpoczęcie pików blotką z ręki, a potem zagranie drugiej figury z dziadka.

Przy aktualnym rozkładzie kart obędzie się bez jakichkolwiek problemów – rozgrywający odda tylko pika i trefla, zrealizuje przeto swą grę z nadróbką.

Dużo trudniej, a przynajmniej bardziej niebezpiecznie będzie po innym pierwszym wiście, powiedzmy karowym. Aby i wtedy zdobyć 11 wziątek, rozgrywający będzie musiał samodzielnie zaimpasować kiery, aby pozbyć się ze stołu trefla. To jednak kosztowałoby go lewę, gdyby ♥K i ♣A były w rękach WE zamienione. Wielu rozgrywających nie zrobi więc impasu ♥D, a wówczas będą musieli się zadowolić tylko swoim.

W protokole rozdania oprócz licznych minimaksowych 650 dla NS spotkamy też i 620 dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 5♠(S!), 11 lew; 650 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 11 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ –  11 (S!);

BA – 10(NS).