Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ A Q 7 5 ♥ 10 4 2 ♦ A 7 3 ♣ K Q 7
♠ 9 3 ♥ K Q J 8 6 ♦ J 5 2 ♣ 8 6 3		♠ 10 6 4 ♥ A 5 3 ♦ 9 8 6 4 ♣ A 4 2
	♠ K J 8 2 ♥ 9 7 ♦ K Q 10 ♣ J 10 9 5

¹11 PC plus dobre środki w młodszych, jest przeto otwarcie

²naturalne, w pierwszym czytaniu inwit – do końcówki albo do szlemika – tu N bada jednak możliwość zagrania alternatywnej końcówki w bez atu

³minimum, do pasa, gdy partner inwitował końcówkę

⁴układ równy, zasadniczo 4–3–3–3, propozycja (gdyby N był bardziej przekonany do gry w bez atu, skoczyłby na 3BA w poprzednim okrążeniu)

⁵z pustym dublem w kierach S przenosi na 4♠

Oczywiście nie wszystko da się w ten sposób sprawdzić, ale często zagra się po takiej sekwencji racjonalne 3BA zamiast 4♠. A to może mieć znaczenie, nie tylko w turnieju na maksy. A już na pewno, kiedy obie ręce NS miałyby lustrzane układy  4–3–3–3.

W tym wypadku skończy się jednak na 4♠, przeciwko którym E wyjdzie najprawdopodobniej pasywnie karem. Oczywiście nic to nie zmieni, wcześniej czy później rozgrywający będzie musiał oddać dwa kiery oraz ♣A. Podstawowym wpisem w protokole tego rozdania będzie przeto minimaksowe 420 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 4♠(NS), 10 lew; 420dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 8(NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 10 (NS);     

BA – 7 (NS).