Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ KT43 ♥ J9732 ♦ 3 ♣ Q52
♠ 965 ♥ T85 ♦ KT972 ♣ K7		♠ A72 ♥ AQ4 ♦ 64 ♣ AT843
	♠ QJ8 ♥ K6 ♦ AQJ85 ♣ J96

¹ od biedy można by tu też zapolować na przeciwników, oni są bowiem również po partii, nie zawsze jednak taka nagonka okaże się skuteczna

albo:

¹ tylko dwa kara, zatem wznowienie uzasadnione nawet bez pełnej nadwyżki honorowej

albo:

^{1, 2} i zwierzyna wymknęła się z nagonki

albo:

¹ rekontra SOS

² S wybiera lepszy ze swoich kolorów starszych

³ prostego pika nie ma z kolei jak skontrować, a i położenie go wcale nie byłoby pewne

Wariant najkorzystniejszy dla strony WE to ustanie kontraktu 1♦(S) z kontrą, który na pewno – i bez nadzwyczajnych manewrów w grze obronnej – zakończyłby się wpadką za 200 (pocałunek śmierci). W takich okolicznościach w zasadzie każdy zawodnik N jednak z tej kontry odejdzie – czy to bezpośrednio na 1♥, czy to – poprzez rekontrę SOS – na 1♠. Teoretycznie rzecz biorąc, pierwszy z tych kontraktów jest możliwy do wygrania, podczas gdy drugi powinien się zakończyć wpadką bez jednej, nie założyłbym się wszakże się, iż w rzeczywistości tak właśnie stałoby się na większości stołów. Gra w obronie przeciwko kontraktom na szczeblu jednego jest bowiem bardzo trudna i w praktyce łatwo wypuścić (co najmniej) jedną wziątkę. Chyba że jest się parą Cezary Balicki – Adam Żmudziński – niekwestionowanych i niedoścignionych mistrzów tej fazy gry (zresztą nie tylko tej!). Ponadto w tym rozdaniu i tak nie będzie jak racjonalnie 1♥ czy 1♠ skontrować, wróci więc ono do punktu wyjścia, czyli rozgrywanego przez stronę WE kontraktu 1BA.

Ten zaś powinien zostać łatwo zrealizowany; w najczęstszym wariancie rozwoju wydarzeń WE wezmą wówczas ♦K, cztery trefle oraz dwa asy w kolorach starszych. O nadróbce bez poważnego błędu ze strony broniących nie będzie jednak mowy.

Najpopularniejszym wpisem w protokole tego rozdania winno zatem być minimaksowe 90 dla WE, od czasu do czasu znajdą się w nim też jednak na pewno magiczne dwusetki po tej samej stronie – za 1♦(S) z kontrą, czy 1♠(S) z kontrą – bez jednej (ten ostatni po wielce starannej obronie jednakowoż).

Minimaks teoretyczny: 1BA(WE), 7 lew; 90 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(WE);

♦ – 7(WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 6 (NS,WE!);

BA – 7 (WE).