Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ A ♥ Q863 ♦ KQT54 ♣ 876
♠ 95 ♥ KT ♦ 863 ♣ AQJT93		♠ QJT76432 ♥ A7 ♦ A9 ♣ 2
	♠ K8 ♥ J9542 ♦ J72 ♣ K54

¹ wywoławcza, „coś” w karcie

² wszyscy licytują, więc o szlemika będzie raczej trudno

albo:

¹ forsing do końcówki na pikach

² z otwarciem na 10 PC nie ma co prowokować partnera do szlemika, zgłaszając cuebid 4♣ czy 4♥

Wspólny Język:

¹ pytanie, co najmniej inwit

² 6⁺♣, brak starszej czwórki i krótkości (są też inne warianty odpowiedzi na pytanie 2♦)

³ forsing, dobry kolor 6⁺♠ (gdyby graczowi E chodziło tylko o ewentualne trzy piki w ręce partnera, zadałby pytanie 3♦)

⁴ jak poprzednio

Gracz W ma pełne prawo dać drugoręczne otwarcie, ma bowiem ładne 10 PC i solidnego sześciokarta treflowego, potem jednak – ze względu na absolutne minimum honorowe – nie powinien współpracować z partnerem (przynajmniej przy pierwszej ku temu sposobności), gdy ten zachęci go do licytacji szlemikowej. Tym bardziej że trefle graczaW mogą być przy grze w piki warte tylko jedną wziątkę – na asa.

Na zdecydowanej większości stołów listopadowego turnieju ostatecznym kontraktem staną się właśnie 4♠(E). Przeciwko tej grze S wyjdzie w licytowane przez partnera kara, więcE zabije w ręce ♦A i… Tak, impas treflowy i wyrzucenie przegrywającego kara na ♣A dałoby mu teraz 11 lew, groziłoby też jednak przegraniem wykładanego kontraktu. Wprawdzie kontrakt będzie typowy, grany w zasadzie na każdym stole, ale i tak decyzja rozgrywającego będzie trudna. Tym bardziej że prawie taką samą szansę co impas da też ekspas ♣K, ten jednak – w przeciwieństwie do manewru pierwszego – nie będzie groził przegraniem gry. Na pewno większość zawodników E zagra więc na treflowy ekspas i zrobi tylko swoje. Chyba że… na zagraną później z ręki E ♠D – czy dowolnego innego pika, gracz S nieopatrznie wskoczy ♠K (!?) – byłby to tzw., dobrze w brydżowej teorii i praktyce znany, wskok lubelski – oczywiście nie powinien tak uczynić, gdyby bowiem przeciwnik miał w ręce ♠A, na pewno zrobiłby w tym kolorze impas.

Stąd w protokole rozdania królować powinny zapisy 420 dla WE, wyraźnie przeważając nad minimaksowemu 450 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 5♠(WE), 11 lew; 450dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7(WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 11(WE);

BA – 7 (WE).