Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ 864 ♥ J9 ♦ 985 ♣ Q7432
♠ J5 ♥ 7 ♦ QJT432 ♣ JT65		♠ AQT92 ♥ AT32 ♦ A6 ♣ K9
	♠ K73 ♥ KQ8654 ♦ K7 ♣ A8

¹ karta za słaba na kontrę negatywną

² mimo silnej ręki – z czterema kierami E nie podejmuje już walki, tym bardziej że będzie liczył na położenie 2♥

Tak się to odbędzie na bardzo wielu stołach turnieju. Przeciwko ostatecznym 2♥(S) obrońca W zaatakuje oczywiście ♠W. Powiedzmy, żeE przepuści, a potem zabije ♥W asem i ściągnie ♠A D. Nawet gdyby E odszedł następnie blotką kier, a rozgrywający pobił ją w ręce ♥K, prawy broniący i tak nie uniknie końcowej wpustki – i wpadka wyniesie tylko bez jednej. Po zabiciu piątej lewy ♥K S zagra bowiem ♥D i kiera. Po utrzymaniu się ♥10 E odejdzie pikiem, ale rozgrywający pobije go w ręce i ściągnie pozostałe dwa kiery. W końcówce…

… na zagraną z ręki e-S-a ♥8 dziadek pozbędzie się kara (albo blotki treflowej), gracz E natomiast znajdzie się w przymusie wpustkowym. Aby nie singlować ♣K ani ♦A, będzie musiał pozbyć się pika. A wtedy S zagra ♣A i treflem, wpuszczając prawego obrońcę na ♣K. I ten będzie musiał zagrać w karo i dać przeciwnikowi wziątkę na ♦K w ręce. Wpadka wyniesie zatem tylko bez jednej, za 100 punktów. Wystarczy, że S rozczyta właściwie końcówkę, z czym po otwarciu E 1♠ i ujawnieniu przez niego czterech kierów z boku nie powinien mieć trudności.

Gracze WE mają w tym rozdaniu do wzięcia 10 lew w kara, slaby W nie zdoła jednak raczej pokazać tego koloru w licytacji. Protokół rozdania wypełnią zatem przede wszystkim wpadkowe wpisy 100 dla NS, rzadziej – 200 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 4♦(WE), 10 lew; 130 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 10 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 8 (E!).