Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ T75 ♥ A9854 ♦ AJ2 ♣ Q9
♠ 4 ♥ T ♦ KT63 ♣ AKJ5432		♠ KQ8 ♥ 72 ♦ Q954 ♣ T876
	♠ AJ9632 ♥ KQJ63 ♦ 87 ♣

¹ otwarcie wątpliwe, ale od biedy dopuszczalne, podstawowym longerem ręki N jest bowiem kolor starszy – kiery

² oczywiście można też próbować różnych innych rozwiązań, np. splintera 4♣

albo:

¹ równie dobrze można zatem na pierwszym ręku spasować

Inne sekwencje licytacyjne są też rzecz jasna możliwe, i tak skończy się jednak najczęściej albo na 5♥(N), albo 5♠(S). Proszę zwrócić uwagę, że mimo niekorzystnych założeń obrona 5♣ kosztowałaby stronę WE tylko 200 punktów, za wpadkę bez jednej (z kontrą). Rzecz jasna pod warunkiem, że rozgrywający wyłapałby ♦W.

Przeciwko 5♥(N) padnie wist treflowy. Rozgrywający przebije na stole, ściągnie ♥K, przejdzie do ręki ♥A i stanie przed problemem skutecznego rozwiązania pików. A priori – przy takiej konfiguracji koloru – optymalne jest zagranie na dwa impasy, tu jednak wcześniej ujawni się w ręce W tylko jeden kier. Zagranie pików z góry będzie zatem gorsze tylko wtedy, gdy W ma ponadto tylko jednego pika, i to blotkę, nie figurę. Z drugiej strony na swój skok na 4♣ w niekorzystnych założeniach W musi mieć duży układ. Jego partner zalicytował trefle na szczeblu pięciu bez specjalnej karty, powinien więc mieć fit czterokartowy. Wygląda więc na to, iż gracz W – przy siedmiu treflach – z powodzeniem może mieć bocznego czterokartowego longera w karach. A przy tylko trzech karach tamże, aby zagranie na dwa impasy w pikach było złe, W musiałby mieć układ 2–1–3–7 – z figurami treflowymi, co najmniej jedną figurą karową oraz mariaszem pikowym sec! Wtedy jednak jego karta byłaby na tyle silna i dająca perspektywy wysokiej gry własnej, iż raczej nie skakałby on na 4♣, tylko wszedłby normalnymi 2♣ albo – co jeszcze bardziej prawdopodobne – rozpocząłby od kontry objaśniającej. Powyższe rozumowanie przywraca teoretyczny punkt wyjścia, że w pikach należy dwa razy zaimpasować brakujące figury. Po ♥A N powinien zatem wyjść z ręki ♠10. A wtedy też swoje 5♥ bez trudu zrealizuje.

Podobnie będzie z kontraktem 5♠, tym bardziej że przed kluczowym manewrem pikowym rozgrywający nie będzie jeszcze wiedział, że W miał tylko jednego kiera. Przebije bowiem pierwszy wist ♣A w ręce, wejdzie na stół ♦A (raczej nim niż ♥A) i będzie musiał podjąć decyzję w pikach. Ponieważ jednak w tym wypadku układowa ręka W z krótkością pikową będzie jeszcze bardziej prawdopodobna niż poprzednio, i on powinien wyjść z dziadka ♠10 na impas, planując, że potem wróci tam ♥A i impas w pikach powtórzy. Także gry 5♠ powinny być zatem raczej realizowane, niż przegrywane.

Minimaksowe 450 dla NS powinno zatem dominować w turniejowych protokołach tego rozdania. Na pewno jednak niektóre kontrakty 5♥/♠(NS) będą też jednak przegrywane, co protokołach odzwierciedlą wpisy 50 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 5♥(NS), 11 lew albo 5♠(NS), 11 lew; 450 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 9 (E!);

♥ – 11(NS);

♠ – 11(NS);

BA – 6 (NS, WE!).