Rozdanie 19; rozdawał S, po partii WE.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ 965 ♥ 8543 ♦ AJ4 ♣ T83
♠ 4 ♥ QT976 ♦ 9876 ♣ J62		♠ AK72 ♥ AJ2 ♦ Q3 ♣ A954
	♠ QJT83 ♥ K ♦ KT52 ♣ KQ7

¹ półforsujące, tu jako tzw. minipodniesienie: 4–6 PC z fitem pikowym

² E ma zbyt dobrą kartę, aby pasować, tym bardziej że w aktualnych założeniach N może nieco blefować; generalnie jego kontra odpowiada kontrze wywoławczej na otwarcie 1♠

³ E widzi, że partner ma w pikach singla, na zalicytowanie na pozycji swobodnej 2♥ powinien też posiadać pięć kart w tym kolorze

Trudne rozdanie dla strony WE, zwłaszcza gdy N odpowie na otwarcie partnera (półforsujacym) 1BA.E nie powinien wówczas pasować, jego karta jest na to zbyt silna, a gdyby w następnym okrążeniu stanął wobec odzywki któregoś z przeciwników 2♠, jego sytuacja byłaby jeszcze bardziej trudna. Tym bardziej że jego ewentualne nadzieje na położenie 2♠, nie spełniłyby się. Rozgrywający dobrze bowiem wiedziałby, że toE ma prawie całą siłę strony przeciwnej, wystarczyłoby zatem, aby nie oddał lewy na ♦D, a swoje 2♠ by zrealizował. Nawet po ataku kierowym i dwóch skrótach ręki S tym kolorem. Proszę sprawdzić, że rozgrywający byłby w stanie ograniczyć swoje przegrywające do trzech pików, ♥A oraz ♣A. Tym bardziej że – powtarzam to raz jeszcze – rozgrywałby w zasadzie w widne karty.

Tymczasem przeciwko 3♥(W) N zaatakuje pikiem (choć optymalny byłby pierwszy wist atutowy bądź treflowy). Rozgrywający zabije ♠A na stole i wyjdzie stamtąd karem. N weźmie tę lewę ♦W i poprawi się na kiera. W, gdy zorientuje się, że N na pewno miał ♦W i jakąś starszą figurę w tym kolorze, będzie pewien, że ♥K leży za asem, zabije więc tę lewę ♥A. I rzeczywiście, od e-S-a spadnie wtedy singlowy ♥K. Kolejne karo N weźmie asem i powtórzy atutem. Rozgrywający utrzyma się w ręce, przebije w dziadku karo, zgra ♠K, zrzucając z ręki, przebije tam pika i ściągnie ♥D 10. W ostatniej z tych lew…

… kiedy to na ♥10 zostanie wyrzucona ze stołu blotka treflowa, S znajdzie się w przymusie na trzy kolory i każdą swoją wyrzutką będzie zmuszony podarować rozgrywającemu dodatkową lewę. Nadróbka!

Oczywiście nie zawsze będzie tak dobrze, ale nawet jeśli po pierwszym zagraniu przez e-N-a w atu W doda ze stołu blotkę iS weźmie tę lewę singlowym ♠K, to i tak kontrakt 3♥(W) – na takim samym przymusie, co opisany wyżej – będzie mógł zostać zrealizowany.

W protokole rozdania spotkamy więc przede wszystkim wpisy w wysokości 140 oraz 170 dla WE, ale też tylko 50 dla tej strony [2♠(NS) bez jednej] oraz 110 po stronie przeciwnej [2♠(NS) swoje].

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS) z kontrą, 8 lew; 100 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 6(NS,WE!);

♥ – 9 (WE);

♠ – 8 (NS);

BA – 9 (WE).