Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ AK4 ♥ 84 ♦ AT985 ♣ K95
♠ J75 ♥ QJ96 ♦ J6 ♣ A764		♠ Q9862 ♥ K3 ♦ KQ2 ♣ JT8
	♠ T3 ♥ AT752 ♦ 743 ♣ Q32

¹ kontra sputnik

² powiedzmy, że jest to bilansowe podniesienie do 2♠

albo:

¹ kontra sputnik

² powiedzmy, że jest to bilansowe podniesienie do 2♠

Wbrew pierwszemu wrażeniu wcale nie musi to być rozdanie płaskie – wprawdzie WE łatwo uzgodnią piki, ale w ten kolor będą mogli wziąć dokładnie osiem lew. Mają bowiem do nieuchronnego oddania dwa atuty, kiera, karo oraz trefla. Za grę własną mogą sobie zatem zapisać tylko i wyłącznie minimaksowe 110 punktów.

Tam jednak, gdzie gracz S odważy się mimo niekorzystnych dla swojej strony założeń przepchnąć na szczebel trzech kolorem, którym partner otworzył licytację, to właśnie 3♦(N) staną się kontraktem ostatecznym. Ani W, ani E bowiem tej gry na pewno nie skontruje. Nie przepchnie się też na 3♠, a gdyby nawet, to będzie musiał leżeć i zapis zmieni znak. Tymczasem 3♦(N) da się położyć tylko bez jednej, bez kontry za jedyne 100 punktów, a zatem wielce dla strony NS w turnieju na maksy opłacalnie. Rozgrywający ma bowiem do oddania tylko dwa atuty, kiera oraz dwa trefle. Stąd w protokole rozdania oprócz minimaksowych 110 dla WE znajdziemy też wpisy minimalnie tylko niższe – 100 dla tej strony, ale dające jej o wiele gorszą notę turniejową.

Minimaks teoretyczny: 2♠(WE), 8 lew; 110dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 8 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8(WE);

BA – 6 (NS,WE!).