Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 30 Rozd. E, po partii: -	♠ JT43 ♥ ♦ T732 ♣ AK976
♠ Q876 ♥ AJ9 ♦ K986 ♣ QT		♠ AK52 ♥ KT872 ♦ 5 ♣ 542
	♠ 9 ♥ Q6543 ♦ AQJ4 ♣ J83

¹ najlepiej jest z tą ręką spasować, z nadzieją, że potem będzie można wywoławczo skontrować przeciwnikom kiery

² z minimalnym otwarciem w równym składzie wskazany jest pas, aby nie prowokować partnera do wyższej gry

³N doczekał się

⁴ naturalne,E ma ładną rękę, więc poszukuje optymalnego koloru uzgodnionego (mimo że N też ma najprawdopodobniej cztery piki)

⁵ S widzi, że partner ma króciutkie trefle, a że on sam ma singla w pikach, nie wycofuje się jeszcze z walki

⁶ ale i E jeszcze nie odpuszcza rozdania

⁷ N zaś może zaryzykować kontrę

A pewnie nawet powinien, ma bowiem szanse przebić dwa kiery i wziąć ♣A K, a u partnera wolno mu liczyć na przynajmniej na ♦A.

Zgodnie z oczekiwaniami e-S-a 3♦ można tu zrealizować! Niech W wyjdzie przeciwko tej grze pikiem, a jego partner utrzyma się ♠K i odwróci w atu (pierwszy wist karowy odebrałby singla w tym kolorze partnerowi i dalsze łączenie atutów nie byłoby dla strony WE efektywne). Rozgrywający – powiedzmy – wstawi z ręki damę, zaś W weźmie tę lewę na ♦K i powtórzy ♦9. S utrzyma się w ręce ♦A, sprawdzi sytuację w treflach, ściągając asa i króla (spadnie ♣D), przebije w ręce pika ♦W, zrobi na stole impas ♦7, zgra ♦10 i wyrzuci na nią z ręki ♣W (jeśli jeszcze go nie odblokował), po czym wykorzysta trzy dobre trefle z dziadka. Na końcu odda dwie lewy, ale i tak będzie miał swoje. Istnieje też sporo innych dróg pozwalających na wzięcie przez rozgrywającego dziewięciu lew w kara. Może on na przykład zabić w drugiej lewie atutowy odwrót ze strony E asem, a następnie ściągnąć ♣A K i wziąć wszystkie pozostałe sześć atutów na obustronne przebitki kierowo-pikowe. W świetle licytacji jest to nawet najpewniejsza droga do sukcesu, a więc lepsza niż ta przedstawiona wyżej, wiadomo bowiem, że kiery dzielą się3(W)–5(E), a piki 4–4.

W związku z tym przepchnięcie się zawodnika E na 3♠ jawi się jako krok godny uznania. Nawet bowiem, jeśli zostanie on przez e-N-a skontrowany, wpadnie tylko bez jednej, za 100 punktów, a zatem w turnieju na maksy opłacalnie w stosunku do należnego przeciwnikom zapisu za pewne do zrealizowania 3♦. Kontrakt 3♠(E) da się położyć bez jednej po każdym ataku, nie jest konieczne wyjście w kiera do przebitki. Po prostu ze względu na istniejące rozkłady rozgrywający i tak odda dwie wziątki atutowe bądź jedną i ekwiwalent drugiej w którymś z kolorów bocznych.

W protokole rozdania spotkamy zarówno wpisy 110, 100 i 50 po stronie NS, jak i 110 na WE, niektóre pary tej linii dostaną bowiem pozwolenie na grę kontraktu 2♠ i zrealizują go.

Minimaks teoretyczny: 3♥(WE) z kontrą, 8 lew; 100 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 9 (NS);

♥ – 8 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (WE).