Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ K97 ♥ 987642 ♦ J72 ♣ 2
♠ QT42 ♥ A ♦ 984 ♣ AQT53		♠ AJ5 ♥ T53 ♦ AQ653 ♣ 86
	♠ 863 ♥ KQJ ♦ KT ♣ KJ974

¹ kolor treflowy dziurawy i tylko pięciokart, a poza tym popartyjne założenia, z drugiej strony jednak drugi longer w pikach i dobry układ 5431 (choć byłby on dużo bardziej wartościowy, gdyby zamiast ♥A W miał asa w pikach albo w karach)

² pytanie o starszą czwórkę

³ układ 5⁺♣–4♠

⁴ naturalne, 5⁺♦, silny inwit (do popartyjnego wejścia partnera na szczeblu dwóch, na które powinien on mieć co najmniej siłę w granicach odzywki)

⁵ trzykartowy fit karowy, a więc układ 4–1–3–5, oczywiście z singlowym ♥A W nie decyduje się na zgłoszenie 3BA; po pierwsze bowiem, nie ma raczej szybkich dziewięciu wziątek, a po drugie – gra w kara, przy trzech atutach i singlu kierowym u W, też jawi się jako bardzo atrakcyjna

⁶ z preferencją na 5♦, które na pewno będą kontraktem bezpieczniejszym niż ewentualne 4♠, te drugie też jednak – szczególnie w turnieju na maksy – sa możliwy do zapowiedzenia.

Końcówka jest jednak kontraktem nieco podlimitowym (na 23 PC), przeto na pewno nie każdy duet WE ją zapowie. Grane będą również częściówki: karowa, pikowa, a pewnie też bezatutowa.

Jak widać, wychodzą również 3BA, i to z nadróbką, przede wszystkim dzięki jednak zablokowaniu w rękach przeciwników kierów, trudno zatem uznać je tu za grę prawidłową. Co innego z grą w kolor – optymalne jest 5♦, a bez pierwszego wistu w trefle (niezbyt realnego) można nawet zrobić w ten kolor szlemika. Oczywiście konieczne będzie wówczas skuteczne rozwiązanie koloru atutowego (drugi król u e-S-a), co jednak – po wcześniejszym zaimpasowaniu pików i zlokalizowaniu króla tego koloru u N – będzie posunięciem jak najbardziej wskazanym. Po prostu w takich okolicznościach stanie się pewne, iż ♦K musi się znajdować w ręce zawodnika S, który otworzył licytację na pierwszej ręce.

Jeśli nawet rozgrywający nie zdecyduje się na przebicie w ręce W dwóch kierów (kłopoty komunikacyjne) ani na podwójne zaimpasowanie trefli, to i tak w końcówce będzie w stanie zdusić obrońcę S w treflowo-kierowym przymusie i wziąć lew 12.

Jak już wspomniałem, szlemika karowego definitywnie położy jedynie pierwszy wist treflowy i późniejsza przebitka w tym kolorze.

Gra w piki będzie dużo bardziej ryzykowna, ale jeżeli tylko rozgrywający śmiało wykona wszystkie konieczne manewry, wówczas będzie w stanie zrobić w ten kolor nielicytowanego – a także licytowanego! – szlemika. Oprócz skutecznego rozwiązania problemu karowego i wyimpasowania ♠K konieczne będzie też jednak albo podwójne zaimpasowanie trefli (waleta oraz króla), albo zduszenie e-S-a we wzmiankowanym już wyżej przymusie treflowo-kierowym (groźby: ♣10 w ręce i ♥10 na stole).

W protokole rozdania możemy się zatem spodziewać następujących wpisów: 680, 650, 630, 620 i 600, ale też stosownych wpisów częściówkowych – za grę w kara, piki, a nawet bez atu.

Minimaks teoretyczny: 6♠(WE), 12 lew; 1430 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10(WE);

♦ – 11(WE);

♥ – 7(WE);

♠ – 12 (WE);

BA – 10 (WE).