Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

	♠ AK53 ♥ 986 ♦ 108 ♣ K743
♠ J986 ♥ 73 ♦ AQ94 ♣ 985		♠ 742 ♥ AKJ102 ♦ 5 ♣ AJ106
	♠ Q10 ♥ Q54 ♦ KJ7632 ♣ Q2

¹ słaby kolor, marne punkty, wejście 2♦ mocno niebezpieczne

² uwagi jak poprzednio, choć od biedy te 2♦ można już teraz powiedzieć

³ negatywny wybór koloru z dublem kierowym

albo:

¹ słaby kolor, marne punkty, wejście 2♦ mocno niebezpieczne

² uwagi jak poprzednio, choć od biedy te 2♦ można już teraz powiedzieć

³ negatywny wybór koloru z dublem kierowym

⁴ karta graniczna, modelowo układ 3–5–1–4 z przynajmniej lekką nadwyżką

¹ słaby kolor, marne punkty, wejście 2♦ mocno niebezpieczne

² uwagi jak poprzednio, choć od biedy te 2♦ można już teraz powiedzieć

Rozdanie częściówkowe – na ogół zawodnicy WE będą w nim grali 2♥(E) albo 2♠(W). Tam natomiast, gdzie S zdecyduje się na opóźnione wejście 2♦, jest bardzo możliwe, że zostanie on wznawiająco skontrowany przez E, a jego partner kontrę tę ukarni. Nawet jednak po starannej obronie kontrakt ten da się położyć tylko bez jednej, za 100, rozgrywający odda bowiem dwa kiery, trefla oraz trzy wziątki atutowe. Nic więcej, jeśli tylko S nie popełni poważnego błędu, nie da się zrobić.

Będzie to dla strony NS obrona jak najbardziej opłacalna, jako że jej przeciwnicy mogą tu łatwo zrealizować tak 2♥, jak i 2♠. Co więcej, aby bezwarunkowo ograniczyć grającego w kiery zawodnika E do ośmiu wziątek, obrońcaS będzie musiał zaatakować albo w karo, albo ♠D i w drugiej lewie kontynuować ♠10 albo wyjść w karo. Nieco łatwiej będzie w przypadku kontraktu 2♠(W) – wystarczy wówczas, że N nie zawistuje ♠A/K, a rozgrywający będzie mógł zrobić tylko swoje.

Podstawowymi wpisami w protokół tego rozdania winno zatem być 110 dla WE, niższe i wyższe odeń – 100 i 140 dla tej samej linii – będą się w nich trafiać dużo, dużo rzadziej.

Minimaks teoretyczny: 2♥(WE), 8 lew albo 2♠(WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 8 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (WE).