Rozdanie 6; rozdawał E, po partii WE.

	♠ 1086 ♥ J43 ♦ 9652 ♣ Q98
♠ 954 ♥ K109 ♦ KQ108 ♣ K42		♠ A ♥ AQ87 ♦ AJ743 ♣ J65
	♠ KQJ732 ♥ 652 ♦ == ♣ A1073

¹ karta zbyt silna na skaczące wejście 2♠

² fit pikowy, co najmniej inwit do końcówki

³ naturalne, cztery kiery, nadwyżka honorowa

⁴ wywiad bezatutowy przede wszystkim

⁵ piki trzymane!

albo:

¹ karta zbyt silna na skaczące wejście 2♠

² fit pikowy, co najmniej inwit do końcówki

³ naturalne, cztery kiery, nadwyżka honorowa

⁴ cuebid na karach

⁵ cuebid

⁶ W pokazał już swoją kartę, teraz nie ma więc już nic więcej do dodania

albo:

¹ karta zbyt silna na skaczące wejście 2♠

² fit pikowy, co najmniej inwit do końcówki

³ naturalne, cztery kiery, nadwyżka honorowa

⁴ cuebid na karach

⁵ pas forsujący rzecz jasna

⁶ oczywiście W nie kontruje przeciwników, tylko wybiera zagranie własnej koncówki w kara

albo:

¹ karta zbyt silna na skaczące wejście 2♠

² fit pikowy, co najmniej inwit do końcówki

³ naturalne, cztery kiery, nadwyżka honorowa

⁴ cuebid na karach

⁵ pas forsujący rzecz jasna

⁶ oczywiście W nie kontruje przeciwników, tylko wybiera zagranie własnej koncówki w kara

⁷ teraz już jednak rzecz jasna kontra

To tylko kilka z możliwych sekwencji, wiele zależy przede wszystkim od tego, jakie posunięcia wykona w tym rozdaniu zawodnik S. Po otwarciu 1♦ może on bowiem zalicytować zarówno 1♠, 2♠, jak i 3♠, w niektórych przypadkach także jego partner pokaże fit pikowy. Wówczas NS znajdą się co najmniej w 4♠, a może nawet – po 5♦ partnerów –S powie jeszcze 5♠. Ta ostatnia gra zostanie już raczej skontrowana, ale rozgrywający wpadnie tylko bez trzech, za 500, a zatem opłacalnie w stosunku do wartości popartyjnej końcówki, nie mowiąc już o ewentualnym szlemiku przeciwników.

Powodzenie kontraktu 6♦(WE) wymaga korzystnego położenia ♣A oraz zdobycia czterech wziątek kierowych, aby na ostatnią z nich wyrzucić z ręki W blotkę treflową. Kiery muszą się zatem dzielić 3–2, 4–2 z drugim waletem bądź 5–1 z singlowym waletem albo piątym waletem u e-N-a. Jeśli zatem przyjmiemy, że ♣A na pewno znajduje się u e-S-a (licytacja!), to szlemika karowego strony WE należy uznać za kontrakt jak najbardziej prawidłowy. Nie znaczy to jednak wcale, że w sierpniowym turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012 będzie on zapowiadany często.

Jeśli gracz S powie w drugim okrążeniu 3♠, to W będzie musiał podjąć decyzję w kwestii miana kontraktu końcowego (jeżeli rzecz jasna NS nie pójdą jeszcze w obronę 5♠). Niektórzy zdecydują się na 3BA (kontra = wywiad bezatutowy), które – mimo że E tylko raz trzyma piki – zostaną zrealizowane z nadróbką (pik, pięć kar oraz cztery kiery). Wychodzi też 5♥(E) [5♥(W) położy pierwszy wist karowy i przebitka w tym kolorze], raczej jednak gracz W nie będzie się na końcówkę w ten kolor decydował (musiałby po 3♠ e-S-a powiedzieć 4♥) – ze względu na grożący wówczas dłuższemu fragmentowi atutów w ręce E skrót pikowy. Najczęściej będzie zatem wybierana do gry solidna dziewięcioatutowa końcówka w kara, z może nawet – od czasu do czasu – szlemik w ten kolor. Z wzięciem dwunastu lew w kara nie będzie żadnego problemu. Oczywiście – jak jak już wspomniałem – kiedy po 5♦(WE) S powie 5♠, będzie już raczej grał ten kontrakt z kontrą. W rozdaniu tym możliwe są zatem następujące wyniki: 620 dla WE (najczęściej), 650 oraz 500 dla tej strony, a nawet – sporadycznie – 1370 dla niej.

Minimaks teoretyczny: 6♠(NS) z kontrą, 8 lew; 800 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 12 (WE);

♥ – 11 (E!);

♠ – 8 (NS);

BA – 10 (WE).