Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ Q63 ♥ Q93 ♦ K9 ♣ JT872
♠ AJ942 ♥ AT86 ♦ Q76 ♣ A		♠ K8 ♥ 754 ♦ J8542 ♣ 964
	♠ T75 ♥ KJ2 ♦ AT3 ♣ KQ53

¹ kontra wywoławcza

² po to, by umożliwić partnerowi ewentualne podniesienie do 3♣

³ co też ten z czterokartowym fitem bez wątpienia uczyni

albo:

¹ kontra wywoławcza

² po to, by umożliwić partnerowi ewentualne podniesienie do 3♣

³ co też ten z czterokartowym fitem bez wątpienia uczyni

Kontrakt 3♣ strony NS zostałby na pewno położony, ale raczej tylko bez jednej. Istnieje wprawdzie obrona na bez dwóch, tyle że absolutnie niemożliwa do przeprowadzenia w zakryte karty. Najprawdopodobniej bowiem gracz W zaatakowałby wówczas w karo, broniący wzięliby więc ♣A, ♥A oraz trzy lewy pikowe (albo ♠K, ♠A i przebitkę w tym kolorze). Przelicytowanie tej gry 3♦ okaże się zatem posunięciem trafnym, choć ich rozgrywka musi być bardzo staranna. Pierwszy wist nastąpi w ♣K, przeto E utrzyma się ♣A na stole, następnie zaś może zagrać pika do króla, przebić w dziadku trefla, ściągnąć ♠A, przebić w ręce pika, przebić na stole kolejnego trefla i wyjść stamtąd dobrym pikiem, by wyrzucić nań z ręki kiera. Niezależnie od tego, który z przeciwników przebije tę lewę, wezmą oni jeszcze tylko albo trzy kara (łącznie cztery), albo dwa kara i kiera. Kontrakt 3♦(E) zostanie więc zrealizowany.

I to właśnie – 100 oraz 110 dla WE – powinny być najczęstsze wpisy w turniejowym protokole tego rozdania. Znajdą się w nim też jednak bez wątpienia zapisy po stronie przeciwnej: czy to 90 [1BA(N) swoje po ataku pikowym], czy to 100 [2♠(W) bez jednej, choć kontrakt ten jest jak najbardziej możliwy do zrealizowania].

Minimaks teoretyczny: 2♥(WE), 8 lew, albo 2♠(WE), 8 lew, albo 3♦(WE), 9 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 9 (WE);

♥ – 8 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (WE).