Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 33 Rozd. N, po partii: -	♠ 865 ♥ AK983 ♦ T ♣ 8763
♠ T972 ♥ JT52 ♦ A4 ♣ AT4		♠ AQJ ♥ 4 ♦ KQ87532 ♣ J2
	♠ K43 ♥ Q76 ♦ J96 ♣ KQ95

¹ partner wskazał sześciokartowego longera w karach, drugi as W znakomicie go zatem uzupełnia, należy więc bezwzględnie zainwitować dograną

² jeśli jest to wskazanie stopera pikowego i obawy o trefle, według ustaleń niektórych graczy takie 3♠ są jednak wywiadem bezatutowym, zaś zatrzymania treflowego po prostu się nie sprawdza (jako mniej istotnego?), wówczas E powinien z konieczności przyjąć, że partner trzyma trefle, i zapowiedzieć 3BA

albo:

¹ inwit

Taki inwit (2BA) jest jednak mniej czytelny (mniej informacyjny dla partnera), a jego przyjęcie dużo bardziej wątpliwe. W może bowiem mieć nań silniejszą kartę (nawet o króla), ale krótkość w karach – singla bądź (lepiej) dubla. Zatem z kartą minimalną honorowo E na takie 2BA raczej spasuje albo nawet zejdzie z nich na bezpieczniejsze 3♦. Tymczasem inwitowe podniesienie do 3♦ mówi o pełnym ficie, jeżeli dubletonie, to na pewno ze starszą figurą, daje więc otwierającemu prawo do policzenia sześciu szybkich lew w tym kolorze. W tym wypadku E ma aż siódmego mariasza karo oraz szybką lewę z boku (a ponadto układ impasowy w tym kolorze), jest zatem ogromnie prawdopodobne, że dziewięć szybkich lew będzie tu z góry. Szczególnie w grze praktycznej, kiedy to obrońcy mogą mieć problemy z natychmiastowym odebraniem teoretycznie należnych im pięciu wziątek. Podczas zatem, gdy po ewentualnych 2BA partnera jest 3BA jest wątpliwe (można wręcz pomyśleć o zejściu na bezpieczniejsze 3♦), to po inwicie 3♦ otwierający powinien bezwzględnie spróbować osiągnąć końcówkę 3BA. To znaczy albo ją po prostu zapowiedzieć (gdy jego 3♠ byłyby systemowym wywiadem bezatutowym), albo zgłosić konwencyjne 3♠ – jeżeli jest to systemowe wskazanie stopera w tym kolorze i obawy o trefle. Optymalne, bo absolutnie nieobkładalne jest 3BA(W), 3BA(E), teoretycznie rzecz ujmując, położyłby bowiem wist blotką kierową, rozpoczynający proces skutecznego podgrywania konfiguracji ♥W 10 x x w dziadku. N zabiłby wówczas ♥10 królem i kontynuował kierem do damy w ręce partnera, a ten wykończyłby śmiertelną obronę, zagrywając swoja drugą blotkę kierową. Wątpliwe jednak, by ktokolwiek oddał taki wist – chyba że po kontrze partnera, tyle że on ma na taki krok niedostatecznie silne kiery. (A jeśli już, to S mógłby z powodzeniem zaatakować wówczas ♥D, aby – jak mógłby sądzić – ułatwić zadanie partnerowi… Tyle tylko, że po takim początku gry w żaden sposób obłożyć by się już nie dało).

Obawiam się jednak, że protokół tego rozdania zdominują wpisy w wysokości 130 dla WE, za częściówki karowe. Na pewno też jednak, przynajmniej od czasu do czasu, ktoś wylicytuje (a może należałoby powiedzieć, wydedukuje, że należy je zalicytować) 3BA i zapisze po swojej stronie protokołu efektowne i dające mu ogromną satysfakcję odzwierciedlające to dokonanie 400 punktów.

Minimaks teoretyczny: 4♣(NS) z kontrą, 8 lew; 300dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 10 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 8 (WE);

BA – 9 (W!).

Analizy przygotował Wojciech Siwiec