Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ KJ2 ♥ A954 ♦ AT93 ♣ K6
♠ AQ76543 ♥ T ♦ 8 ♣ AT84		♠ 98 ♥ KJ7 ♦ KQJ76 ♣ QJ2
	♠ T ♥ Q8632 ♦ 542 ♣ 9753

¹ transfer na kiery

² z czterokartowym fitem można sobie pozwolić na zalicytowanie 3♥

Oczywiście W i tak powtórzy wówczas piki – i jego 3♠ staną się kontraktem ostatecznym. Jego partner ma wprawdzie 13 PC, ale brak mu choćby jednego asa, jego kiery są też spalone, jako że W na pewno ma w tym kolorze singletona. Ponadto licytacja partnera wygląda po prostu na walkę w korzystnych założeniach, gdyby bowiem miał on kartę silniejszą, rozpocząłby raczej od kontry (cokolwiek by ona znaczyła), a dopiero w następnym okrążeniu powiedziałby 3♠ (lub 2♠ – gdyby pokazywało to piki, a nie, w połączeniu z uprzednią kontrą, coś konwencyjnego).

Na wielu stołach wrześniowego turnieju ostatecznym kontraktem staną się właśnie 2/3♠(W). Przeciwko tej grze N zaatakuje ♥A. Jeśli następnie powtórzy kierem, rozgrywający zrzuci na ♥K karo i odda jeszcze tylko dwa piki oraz ♣K. Jeżeli natomiast w lewie drugiej N odbierze także ♦A, a potem wyjdzie kierem, na dziadkowe ♥K oraz ♦K DW zrzuci z ręki trzy trefle, potem odda więc już tylko dwie wziątki na ♠W oraz ♠K. Tak czy owak, skompletuje dziewięć lew i zapisze po swojej stronie protokołu minimaksowe 140; będzie to także zapis zdecydowanie najpopularniejszy.

Minimaks teoretyczny: 3♠(W!), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (WE);

♥ – 8 (NS);

♠ – 9 (W!);

BA – 6 (NS,WE!).