Rozdanie 17; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ Q85 ♥ 8 ♦ A85 ♣ AQ8543
♠ T942 ♥ A4 ♦ J92 ♣ KJT9		♠ 76 ♥ KQJT93 ♦ K64 ♣ 72
	♠ AKJ3 ♥ 7652 ♦ QT73 ♣ 6

Nasz System

¹ niektórzy wejdą 1♥, uważając, iż za blokujące 2♥ są za silni

² kontra negatywna

³ niektórzy gracze N wpadną może na pomysł zgłoszenia 2♠ – z trójki, po których ich partnerzy bez wątpienia zainwitują dograną zapowiedzą 3♠, a co bardziej żwawi wrzucą nawet 4♠ sami

Wspólny Język:

¹ precision

² kontra negatywna

³ uwaga jak poprzednio: jeśli otwierający zaimprowizuje rebid 2♠, parnter podniesie go co najmniej do szczebla trzech

W rozdaniu tym przy grze utrzyma się rzecz jasna silniejsza strona NS, będą to przede wszystkim kontrakty 3♣, ale też na pewno 2♠ i 3♠, a sporadycznie nawet 4♠. W przypadku gry w trefle sprawa będzie prosta: E zaatakuje ♥K i rozgrywający będzie musiał oddać dwie lewy atutowe (zrobi w ręce impas ♣D), kierową oraz karową. Czasami uda mu się skraść szybko wziątkę karową (jeśli na przykład przebije drugiego kiera, wyjdzie z ręki karem i – gdy E nie wskoczy karem – zadysponuje ze stołu ♦D, trzykrotnie zagra w atu, a potem na ostatniego dziadkowego pika pozbędzie się z ręki blotki karowej.

Także przeciwko pikowej grze (najczęściej) e-N-a obrońca E zaatakuje ♥K i rozgrywający będzie już w stanie skompletować aż 10 wziątek (tylko pierwsze wyjście w atu otworzyłoby drogę do bezwarunkowego ograniczenia zawodnika N do lew dziewięciu). Powiedzmy bowiem, że w pierwszej lewie W przejmie partnerowego ♥K asem i odwróci w pika. Za późno! – rozgrywający weźmie bowiem tę lewę ♠A w dziadku, następnie zaś przebije w ręce kiera ♠8 i wyjdzie stamtąd blotką karo. Jeśli E wskoczy wówczas ♦K i drugi raz połączy atuty, przeciwnik będzie już dysponował 10 wziątkami, o ile tylko zrobi impas treflowy (pięć pików, w tym przebitka kiera w ręce N, trzy kara i dwa trefle). Jeżeli zaś lewy obrońca ♦K nie wskoczy, rozgrywający będzie mógł zadysponować ze stołu ♦D, następnie zaś nie przebijać w ręce kolejnego kiera (!), tylko wyjść ze stołu treflem (!), zrobić w ręce impas damą, ściągnąć ♣A i zagrać z ręki kolejnym treflem. Obrońca E jako pierwszy przebije go ♠7 (inaczej N dokona w dziadku przebitki ♠3, przebije w ręce kiera damą atu i będzie już miał 10 lew), nastąpi zatem nadbitka ♠W na stole, powrót do ręki ♦A, przebitka trefla ♠3 w dziadku i jeszcze dwie kolejne – obustronne, najstarszymi, a tym samym nienadbijalnymi atutami. W tym wariancie gry N weźmie sześć lew atutowych, w tym dwie przebitki kierowe w ręce, dwa kara i dwa trefle. Istnieją też inne warianty postępowania, które doprowadzą rozgrywającego do skompletowania 10 wziątek.

W protokole tego rozdania można zatem oczekiwać następujących wpisów: przede wszystkim 110 dla NS, ale też bez wątpienia, choć w mniejszości, 130, 140 i 170 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 9 (NS);

♥ – 7(WE);

♠ – 9 (NS);

BA – 7 (NS).