Rozdanie 26; rozdawał E, obie po partii.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ KT72 ♥ Q85 ♦ 96 ♣ K986
♠ 863 ♥ K4 ♦ AKQ874 ♣ Q2		♠ AJ94 ♥ 972 ♦ T53 ♣ AT5
	♠ Q5 ♥ AJT63 ♦ J2 ♣ J743

¹ inwit, S ma trzykartowy fit w prawie na pewno sześciokartowych karach partnera, zaś jego dwa asy to dwie szybkie lewy na ewentualne 3BA

albo:

¹ graniczne, niemniej w zasadzie pełny sześciokart karowy to nie byle co

² w takich okolicznościach E musi zalicytować 3BA mimo braku zatrzymania w kierach

Klasycznie jego 3♥ mówiłyby bowiem o stoperze kierowym i wyrażałyby niepokój o trefle. Niektóre pary nadają jednak tej zapowiedzi rolę wywiadu bezatutowego, tyle że wówczas nie ma z kolei jak sprawdzić zatrzymania w treflach. Zaś argument, iż ważniejszy jest stoper w starszych kierach aniżeli w młodszych treflach, jest co najmniej lekko naciągnięty.

W tym rozdaniu większość duetów linii WE powinna jednak zapowiedzieć popartyjne 3BA, mimo że z punktu widzenia rzetelnego bilansu honorowego jest to gra podlimitowa. Niedobór punktowy rekompensuje jednak w pełni, a może wręcz z nawiązką, solidny sześciokartowy longer roboczy w karach. Szczególnie że po licytacji, jaka będzie miała miejsce, N nie wyjdzie raczej w najgroźniejsze dla przeciwnika kiery, tylko najprawdopodobniej zaatakuje blotką treflową. Rozgrywający będzie musiał przepuścić do ręki (S powinien wstawić ♣7, nie ♣10!) i już będzie miał wymagane dziewięć wziątek. Tak samo stałoby się jednak po wiście kierowym. Być może W po prostu lewy te odegra, gdyby jednak poszedł na dosyć niebezpieczną nadróbkę – przez piki, na przykład w drugiej lewie zagrywając z ręki ♠8 wkoło, to gdy N dodałby ♠2, miałby już szansę (a w zasadzie i pewność) na trzy wziątki w tym kolorze, a w sumie – lew 11. Byłaby to jednak gra niebezpieczna ze względu na zagrożenie kierowe. Racjonalnie byłoby zatem rozpocząć od ściągnięcia sześciu kar (mimo że W straciłby w ten sposób komunikację tym kolorem do ręki) i przez to zmusić przeciwników do wykonania szeregu, od pewnego momentu niespecjalnie dla nich wygodnych, wyrzutek. Dopiero na tej podstawie rozgrywający podjąłby później decyzję, czy zadowolić się swoim, czy pójść na – wówczas już być może mniejsze niż na początku – ryzyko nadróbkowe. Teoretycznie jednak rzecz biorąc, wyłącznie pierwszy wist w kiera bezwarunkowo ograniczyłby gracza W do lew 10. W protokole rozdania dominować powinny więc wpisy w wysokości 600, minimaksowych 630 oraz 660 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 4BA(WE), 10 lew; 630 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 11 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 9 (WE);

BA – 10 (WE).