Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ J 4 2 ♥ A 8 ♦ Q 10 ♣ 10 8 7 6 4 3
♠ K 8 7 5 ♥ 7 6 4 ♦ 8 6 5 4 2 ♣ Q		♠ Q 6 ♥ K J 10 9 2 ♦ A K 7 3 ♣ A J
	♠ A 10 9 3 ♥ Q 5 3 ♦ J 9 ♣ K 9 5 2

Tu na pewno będzie mniej emocji niż w rozdaniu 1. Przewagę karty ma strona WE. Na tej linii wychodzi bezproblemowa (a już na pewno z ręki E) końcówka w kiery, jednak dojście do niej nie jest oczywiste.

Tam, gdzie pary WE grają Strefą, z ręką E padnie otwarcie 1♥. Gracze W na pewno podtrzymają licytację, standardowo podniesieniem do 2♥ i tu będzie prosto – E ze swoimi 18 PC zalicytuje końcówkę.

Wiele par grających Strefą z ręką W odpowie 1BA jako „minipodniesienie”. I to zarówno tych, gdzie jest to systemowo wprowadzone w ramach forsującej na jedno okrążenie odpowiedzi 1BA, jak i tych, gdzie 1BA jest nieforsujące. Po odpowiedzi 1BA (przy braku specjalnych ustaleń typu Gazzilli) ciekawy jest wybór rebidu z ręką E. 18 PC i układ 5-4 to formalnie 3♦, ale lokalizacja honorów może skłonić do potraktowania tej karty jako zrównoważonej (chociaż zajęcie BA z ręki partnera powinno raczej zniechęcać). Na pewno znajdą się też zwolennicy „prawie forsującego” rebidu 2♦. 

Po 3♦ bądź 2BA sprawa jest prosta – W zalicytuje 4♥, pokazując mini-podniesienie, całkiem zresztą przyzwoite. A po 2♦? W zalicytuje 2♥, wskazując negatywny wybór lub mini-podniesienie, ale E ma na pewno na jeszcze jeden krok do przodu, najrozsądniej wygląda 2BA, wskazujące siłę około 17-18 PC i wartości także w kolorach krótkich. To już powinno wystarczyć do końcówki graczowi W:  

Grając Wspólnym Językiem w aktualnej wersji z ręką E należy otworzyć 1♣ – jest w końcu 18 PC. W ma oczywisty negat 1♦, E 1♥ (na pewno nie jest to ręka na 2♥), W z siłą 5 PC ma obowiązek podtrzymać licytację, zwłaszcza, mając do dyspozycji wygodne 1♠, po czym E wyjaśni sytuację, licytując 2♥ (2♦ także pokazuje silnego trefla, ale sugerowałoby raczej odwrotny układ w kolorach czerwonych). To już wystarczy graczowi W do końcówki:

Ale nawet tam, gdzie gracze E otworzą 1♥ w sile 12-17 PC, wielu graczy W „podeprze” po pasie S do 2♥, choćby po to, aby nieco przeszkodzić przeciwnikom i E nie będzie miał problemu, co dalej. Niemniej nie można winić tych graczy W, którzy spasują na otwarcie, zwłaszcza, że 5 PC i czwórka pików pozwala nie obawiać się nadmiernie wielkiej gry u przeciwników.  

Rozgrywka jest bezproblemowa, zwłaszcza z ręki E, gdzie S ma trudny wist i najczęściej będzie wistował w karo. Teraz, po wzięciu lewy, naturalne wydaje się przebicie trefla i zagranie w atu do waleta, co praktycznie zabezpiecza kontrakt przy kierach 3-2 i karach 2-2, a przy damie kier pod impasem, także czasem i przy nieco gorszych układach.