Rozdanie 11.

Rozdanie 11 Rozd. S, po partii: -	♠ 10 ♥ Q 8 ♦ A K J ♣ K Q J 10 5 3 2
♠ Q 8 5 4 3 ♥ A 9 6 5 3 ♦ 9 2 ♣ A		♠ K 9 7 6 ♥ K 7 4 2 ♦ 6 4 ♣ 9 8 4
	♠ A J 2 ♥ J 10 ♦ Q 10 8 7 5 3 ♣ 7 6

Tutaj znowu można spodziewać się akcji. Po pasie S W będą otwierać. Czy to dwukolorówka, czy otwarcie 1♠. Z jednej strony tylko 10 PC, z drugiej dwa asy. Osobiście sympatyzuję z otwarciem na wysokości 1.

Po otwarciu 1♠, N będą wchodzić 2♣ (pewnie znajdą się i tacy, którzy naciągną te 16 PC na kontrę objaśniającą), E będą podnosić piki (ci, którzy będą mieli do dyspozycji mixed raise – podniesienie półpozytywne z czterokartowym fitem pewnie z niego skorzystają. Co ma zrobić S? Po 2♠ zalicytowanych przez E chciałoby się coś powiedzieć, ale nie ma dobrej odzywki – na 2BA za mała siła, na 3♦ za słaby kolor, poza tym przewyższamy kolor partnera. Metodą eliminacji pozostaje pas.

Teraz z kolei co zalicytuje W? PO prostych 2♠ ciężko dopatrzyć się końcówki i pewnie nastąpi pas. Po pasie N na pewno podniesie pulę, licytując 3♣ i któryś z graczy WE podniesie do 3♠.

Tutaj widać walory mixed raise  - W, wiedząc o 4 pikach do partnera może nawet zaryzykować końcówkę. Przecież już coś w stylu ♠ Kxxx ♥ xx ♦ Axxx ♣ xxx przy szczęśliwych podziałach daje szanse na 10 lew, a na pewno zachęca do podniesienia licytacji na wysokość trzech choćby tylko dla utrudnienia licytacji przeciwnikom.

Takim mieszanym podniesieniem (siłą na 2, fit na 3) po wejściu w obronie może być kolor przeciwnika, a wtedy 2BA to karta z fitem, inwitując lub lepsza:

3♣ = 6-9 PC, 4-5 pików.

2BA = 10+PC z fitem pikowym.

Lansowane ostatnio jest też podejście, że skok w kolor otwarcia (tutaj 3♠) powinien być w sile 6-9 PC, gdyż blokowanie z bezwartościową ręką często działa na przeciwnika jak płachta na byka a wyłączenie ułatwia wylicytowanie układowych kontraktów, do których trudno byłoby dojść o własnych siłach.

Jeżeli WE dojdą do końcówki pikowej po aktywnej licytacji gracza , na przykład takiej:

 to istnieją przesłanki do trafienia rozegrania atutówa przy założeniu singla u N – po ataku w trefle zagranie pika do króla, a potem, po dojściu do stołu kierem, wyimpasowanie waleta. Po pierwszym zagraniu pika z ręki i ukazaniu się u N dziesiątki, za impasem waleta u S przemawia także regułą ograniczonego wyboru – przecież N, mając W10 mógłby zagrać w pierwszej lewie zarówno waleta, jak i dziesiątkę, więc zagranie dziesiątki zwiększa szanse, że nie ma on waleta.