Rozdanie 26.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ J 9 3 2 ♥ J 4 ♦ A K 8 7 3 ♣ K 2
♠ A K 8 ♥ Q 3 2 ♦ J 6 4 ♣ A J 7 3		♠ Q 10 7 5 ♥ 8 6 ♦ 10 9 5 2 ♣ Q 10 8
	♠ 6 4 ♥ A K 10 9 7 5 ♦ Q ♣ 9 6 5 4

Po pasie E gracze S będą otwierali 2♦ mini-multi.

Czy po otwarciu przez S 2♦ – polskie multi – blok na jednym starszym – ręka W nadaje się na 2BA? Ja osobiście jestem zwolennikiem solidnych wejść BA w obronie, zarówno na wysokości jednego, a już na pewno na wysokości dwóch. W każdym razie tutaj, po partii, z ręką W – 15 PC bez wysokich blotek jestem przeciwny wejściu 2BA, uważam, że można ukontentować się kontrą.

Co teraz?

W sekwencji:

Stosowane są różne ustalenia. Najbardziej chyba popularne to:

- pas – warunkowa akceptacja gry w kara, 5-6 kart q kolorze;

- rktr. – „licytuj swój kolor”;

- 2♥/♠ – z własnego koloru;

- 2BA i wyżej – jak bez kontry.

Przy tych ustaleniach N zalicytuje rekontrę, S 2♥ i na tym licytacja zgaśnie.

Inna szkoła to:

- rktr. – mam swój kolor, licytuj 2♥ i pasuj na wszystko co powiem;

- pas – 5-6 kar,

- 2♥ i wyżej – jak bez kontry.

Po kontrze N pewnie powie 2♥ (pas grozi grą na 7, a nawet 6 atu w kara) i na tym licytacja pewnie zgaśnie.

A po wejściu przez W 2BA? N pewnie nie odpuści i zalicytuje 3♥ – do koloru partnera, co stanie się kontraktem ostatecznym.

Na kiery na linii NS bierze się 9 lew.

Tam, gdzie S otworzy naturalnym słabym dwa, W da kontrę (teraz to na pewno nie jest już karta na 2BA), N spasuje, E powie 2♠ i po dwóch pasach N powalczy 3♥: