Rozdanie 7.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ A K Q 3 ♥ 8 4 ♦ J 9 ♣ A 9 8 7 3
♠ 8 7 6 4 ♥ A K Q 2 ♦ Q 8 5 4 3 ♣		♠ J 9 5 2 ♥ 5 ♦ A K 10 7 6 ♣ J 10 2
	♠ 10 ♥ J 10 9 7 6 3 ♦ 2 ♣ K Q 6 5 4

Tutaj pewnie gracze S będą otwierać podlimitową dwukolorówką 2♥ (dylemat, o którym pisałem przy wyborze rozdania w rozd. 5 tu raczej nie ma miejsca, gdyż różnica w jakości kolorów przeważa zdecydowanie nad różnicą w długości), W i N pewnie spasują. Tam, gdzie licytacja na tym zgaśnie, NS zapiszą 110 bądź 140. Na części stołów gracze E pewnie wznowią – układ jest niemalże modelowy, 9 PC to po partii może nieco zbyt mało, ale w końcu „brydż jest grą dla licytujących”. Przy tych stołach W stanie przed problemem – czy 2♠ – maksymalizujemy szanse na wzięcie zapisu, czy 3♠ – próbujemy zagrać końcówkę. Wydaje się, że jakość czwórki pikowej, zwłaszcza w kontekście dwukolorowego otwarcia, powinna skłaniać do ostrożności i na tych stołach licytacja zgaśnie w 2♠:  

Po ataku w kiery rozgrywający zagra w piki i obrona ma teraz szanse przerzucić się na trefle, redukując lewy rozgrywającego do 8.

Tam, gdzie W skoczy w 3♠, pewnie znajdą się tacy, którzy z kartą N skontrują i pewnie większość z nich zdoła ten kontrakt obłożyć, chyba, że ulegną pokusie czterkrotnego połączenia atu na starcie…