Rozdanie 8.

Rozdanie 8 Rozd. W, po partii: -	♠ 9 8 6 5 4 ♥ J 5 ♦ 10 9 8 ♣ A K 3
♠ Q J 7 ♥ 9 8 7 ♦ Q J 6 4 ♣ Q 9 2		♠ K 3 2 ♥ K 6 2 ♦ 7 5 2 ♣ J 10 8 4
	♠ A 10 ♥ A Q 10 4 3 ♦ A K 3 ♣ 7 6 5

W tym rozdaniu po trzech pasach gracz S stanie przed problemem z zakresu oceny karty. Na pierwszy rzut oka nie ma problemu – 17 PC, 5 kierów. Otwieramy 1♥. Jednak zasada antycypacji każe się zastanowić nad tym, co dalej. Co zrobimy, jeżeli partner odpowie 1BA? A jeżeli 1♠? Czy 2BA odda sprawiedliwość naszej karcie? We Wspólnym Języku w zasadzie nie ma problemu, 2BA w każdej z tych pozycji oznacza 16-17 PC, i N z 8 PC, w tym walet do pięciokartu partnera, powinien dołożyć 3BA (próba poszukiwania trójki pików z piątą dziewiątką wydaje się nie mieć sensu).

2BA – wielu grających Wspólnym Językiem, zwłaszcza tych, którzy dopuszczają otwarcie 1BA ze starszą piątką, gra tak, że ten rebid wskazuje 16-17 PC ze słabą szóstką kierów, nie nadającą się na skok w 3♥.

W „Strefie” sprawa jest bardziej skomplikowana, gdyż rebid 2BA (po 1♠ u wszystkich, po 1BA u niektórych) forsuje do dogranej, a co do układu ręki mówi tylko „bez bocznej czwórki”, nie ograniczając długości kierowej do piątki. 17 PC to za mało na forsing do dogranej w sytuacji, gdy odpowiadający może mieć 6, a czasem i 5 PC. W tej sytuacji trzeba zaklasyfikować tę kartę albo do otwarcia 1BA, albo jako „18-19 PC w układzie zrównoważonym”. Uroda ręki i jakość kierów skłaniają do potraktowania karty jako wartej 18 PC i otwarcia 1♣.  Schowamy w ten sposób 5 kierów, ale „złapiemy strefę”. Licytacja powinna wyglądać następująco:

2BA – 18-22 PC, układ zrównoważony, może być nawet 4 piki;

3♣ – „pytanie z podejrzeniem naturalności”, albo ręka z treflami, albo z piątką pików (wtedy oczywiście bez 4 kierów), z którą chcemy sprawdzić, czy partner ma trzy piki;

3BA – brak trzech pików i 4+trefli (z 4+ treflami nie licytujemy 3BA, a wskazujemy zgrupowanie w kolorze czerwonym).