Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ K743 ♥ Q95 ♦ JT8 ♣ AT6
♠ J8 ♥ KJT874 ♦ K65 ♣ K5		♠ AQ962 ♥ A2 ♦ AQ94 ♣ 97
	♠ T5 ♥ 63 ♦ 732 ♣ QJ8432

^{1, 2} 6⁺♥, w drugim okrążeniu już nieforsujące

To także powinien być kontrakt standardowy, to samo można powiedzieć o pierwszym wiście – przeciwko 4♥(W) obrońca N wyjdzie ♦W. Jak z układów widać, można tu wziąć wszystkie trzynaście lew (jeśli tylko N nie pociągnie na pierwszym wiście ♣A): najpierw wyłapać damę atu, a potem zaimpasować ♠K – i na pika oraz karo pozbyć się z ręki obu trefli. W praktyce tak łatwo jednak nie będzie. Po pierwsze, wyimpasowanie ♥D nie jest tu zagraniem ani wygodnym, ani teoretycznie uzasadnionym. Najprawdopodobniej zatem prawie każdy rozgrywający zabije pierwszą lewę ♦A na stole (♦K może przydać się jako późniejsze dojście do ręki), po czym ściągnie ♥A i zrobi impas ♥W w ręce. N dostanie więc lewę na ♥D i będzie mógł ściągnąć ♣A; jeśli to uczyni, rozgrywający będzie się musiał zadowolić jedenastoma lewami. Ale jeśli nawet ♣A nie zostanie odebrany, tylko N będzie na przykład kontynuował karem – to i tak wzięcie przez W lew dwunastu, czy – jak za chwilę zobaczymy – jedenastu, nadal nie będzie pewne. Owszem, może on wziąć tę lewę ♦K w ręce, ściągnąć ♥K i zagrać na impas ♠K, wówczas pozbędzie się z ręki obu trefli i zrobi nielicytowanego szlemika. Ale będzie również dysponował inną szansą – skuteczną, kiedy ♠K oraz ♣A znajdują się u e-S-a – może mianowicie na dobre karo pozbyć się z ręki pika, a potem zagrać trefla do króla; w przypadku wzmiankowanego ostatnio rozkładu honorów wziąłby jedenaście lew.

Przewaga pierwszej z przedstawionych wyżej linii rozgrywki jest trudna do pogardzenia: otóż udany impas przeciwko ♠K daje dużą szansę na zrealizowanie gry z dwoma nadróbkami, podczas gdy zagranie do ♣K skazuje rozgrywającego na co najwyżej jedenaście wziątek. Z drugiej strony jednak pozbycie się z ręki pika gwarantuje realizację kontraktu (odda się kiera i co najwyżej dwa trefle), podczas gdy zagranie na impas ♠K może się zakończyć wpadką (odda się ♥D, ♠K oraz dwa trefle – gdy as tego ostatniego koloru leży za królem, po dojściu na ♠K S zagra bowiem rzecz jasna w trefle). Przed rozgrywającym otwiera się więc możliwość rozmaitych rozwiązań i analiz techniczno-taktycznych. Ich to między innymi skutkiem w protokołach rozdania znajdą się wszystkie trzy analizowane wpisy: 480, 450 i 420 dla WE, a od czasu do czasu może nawet 510 (czy 460 i 430 – za 3BA lew jedenaście bądź dziesięć) dla tej strony.

Minimaks teoretyczny: 6♥(W!), 12 lew; 980dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (W!);

♦ – 12 (W!);

♥ – 12 (W!);

♠ – 11 (W!);

BA – 11 (W!).